Portal Wordwall umożliwia szybkie i łatwe tworzenie wspaniałych materiałów dydaktycznych. Wybierz szablon. Wprowadź elementy. Pobierz zestaw ćwiczeń interaktywnych i do wydruku. Dowiedz się więcej. Ćwiczenia pamięci. - Prepositions of place - przyimki miejsca - Przyimki miejsca - Przyimki miejsca - Przyimki miejsca - Zawody

Niecałe dwie godziny drogi od Warszawy leży miasto o wieloletniej historii z kilkoma bardzo ciekawymi atrakcjami i zabytkami. Podczas wycieczki do Płocka zobaczymy średniowieczne budowle, barwne freski, świetne zbiory sztuki i rzemiosła artystycznego! Katedra w Płocku Płock - nazwa Istnieje kilka koncepcji pochodzenia nazwy miasta. Według najpopularniejszej źródłem nazwy jest "płot" czyli palisada, którą otoczony był dawny gród. Inne wywodzą ją od nieistniejącej dziś rzeki, która w tym miejscu wpadała do Wisły. Część badaczy wskazuje też na podobieństwo do greckiego słowa "plaia" oznaczającego nachylenie, spadek terenu. Wzgórze Tumskie w Płocku Płock - krótka historia miasta Płock może poszczycić się historią sięgającą dziesięciu wieków wstecz. Najprawdopodobniej był to jeden z kresowych grodów w państwie pierwszych Piastów. Krótko pełnił funkcję stolicy zbuntowanego Miecława, a w czasach Władysława Hermana stał się główną siedzibą księcia. Podczas rozbicia dzielnicowego był jednym z najważniejszych grodów Mazowsza. Całkiem skutecznie konkurował z rozrastającą się Warszawą, ale pożary, epidemie i wojny pozbawiły go dominującej pozycji w regionie. Sporych przekształceń urbanizacyjnych dokonali po I rozbiorze Prusacy. W 1863 roku powstańcy styczniowi chcieli założyć tu swoją główną siedzibę, niestety źle przygotowany atak na garnizon rosyjski przekreślił te plany. Wystawa Archeologiczna - Małachowianka, Płock Ponownie w ogniu walk miasto znalazło się 18 sierpnia 1920 roku - na ulicach Płocka mieszkańcy, harcerze i żołnierze polscy stoczyli zwycięski bój z bolszewikami. W nagrodę za taką postawę Józef Piłsudski odznaczył miasto Krzyżem Virtuti Militari. W czasie II wojny światowej śmierć poniosło 11 tysięcy mieszkańców (w tym 8 tysięcy tutejszych Żydów). Od lat 60., i budowy rafinerii, Płock stał się ważnym ośrodkiem przemysłowym. Dużą rolę odgrywa turystyka, tutejsze ZOO, katedra i Muzeum Mazowieckie co roku ściągają tysiące turystów. Więcej o historii Płocka przeczytasz tutaj: Wzgórze Tumskie w Płocku. Jak zwiedzać Płock? Większość najważniejszych zabytków i atrakcji Płocka zlokalizowanych jest w samym centrum miasta - na tzw. Wzgórzu Tumskim i w jego najbliższej okolicy. Zwiedzanie nie powinno być kłopotliwe, chyba że będziemy chcieli zejść na molo. Wtedy trzeba będzie pokonać dość dużą różnicę wysokości. Płock: atrakcje, zabytki, ciekawe miejsca. Co warto zobaczyć? Katedra i Wzgórze Tumskie Najstarsze i najciekawsze obiekty miasta mieszczą się na wysokiej skarpie nad Wisłą na tzw. Wzgórzu Tumskim. Tutaj przetrwała bazylika katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (na zewnątrz posiada elementy gotyckie, romańskie i renesansowe, a wewnątrz wspaniałe polichromie Władysława Drapiewskiego) oraz resztki dawnego zamku Kazimierza Wielkiego (obecnie Muzeum Diecezjalne). Więcej o Wzgórzu Tumskim przeczytasz w naszym artykule: Wzgórze Tumskie w Płocku. Muzeum Mazowieckie w Płocku (Tumska 8) Błędnie nazywane "muzeum secesji" gromadzi dzieła sztuki i rzemiosła artystycznego z okresu od XIX wieku do czasów powojennych. W zaaranżowanej na sale wystawowe zabytkowej kamienicy możemy zobaczyć obrazy i rysunki Teodora Axentowicza, Józefa Mehoffera, Władysława Podkowińskiego, Wojciecha Weissa, Tamary Łempickiej, Zofii Stryjeńskiej czy Stanisława Wyspiańskiego. Wrażenie robi zwłaszcza monumentalny obraz Kazimierza Stabrowskiego pt. "Skarga duszy". Druga część ekspozycji poświęcona jest historii Płocka. Zobaczymy tu znaleziska archeologiczne i wielką makietę miasta z końca XVIII wieku (liczy sobie ok. 40 metrów kwadratowych). Więcej informacji o placówce i jej zbiorach znajdziecie tutaj. Muzeum Żydów Mazowieckich Jednym z oddziałów Muzeum Mazowieckiego jest Muzeum Żydów Mazowieckich zlokalizowane w dawnej XIX-wiecznej synagodze przy ulicy Kwiatka 7. Płocka placówka przedstawia dzieje Żydów na Mazowszu oraz przybliża elementy kultury żydowskiej. Część ekspozycji skupia się też na temacie Holokaustu. Wstęp do muzeum jest bezpłatny. [stan na 15 sierpnia 2021] Nieopodal muzeum możemy zobaczyć kamienicę nazywaną domem rabina (adres: Kwiatka 25). Budowla pochodzi z 18660 roku i wzniesiono ją na zamówienie rabina Icka Karaska. Aż do wybuchu II wojny światowej Płock był licznie zamieszkany przez społeczność żydowską, a pierwsze wzmianki o ich bytności w mieście odnaleziono w dokumentach źródłowych datowanych na XIII wiek. Dzisiejsza siedziba muzeum mieści się w tzw. Małej Synagodze. W mieście istniała również rozebrana w 1951 roku Wielka Synagoga. Dziś nie ma po niej śladu, a o oryginalnej lokalizacji świątyni przypomina wyłącznie nazwa ulicy - Synagogalna. Na obrzeżach Płocka, przy ulicy Mickiewicza, odnajdziemy nowy cmentarz (kirkut) żydowski. Jednym z jego charakterystycznych elementów jest tzw. "mur płaczu" - ściana z wmurowanymi fragmentami macew uratowanymi prawdopodobnie ze starego cmentarza żydowskiego. Starszy z kirkutów został zdewastowany przez Niemców, którzy zamienili go w park, a nagrobki wykorzystali do brukowania ulic. Spichlerz Kolejny oddział płockiego Muzeum Mazowieckiego mieści się w zabytkowych magazynie pochodzącym z przełomu XVIII i XIX wieku. Obecnie zobaczymy w nim wystawę poświęconą kulturze ludowej Mazowsza, gdzie przedstawiono różne grupy etnograficzne zamieszkujące ten region. Druga z prezentowanych wystaw nosi nazwę Sztuka Dalekiego Wschodu. W jej skład wchodzi ponad 100 eksponatów, wśród których są monety, przedmioty rzemiosła artystycznego czy militaria. Małachowianka (Stanisława Małachowskiego 1) Liceum Ogólnokształcące im. Marszałka Stanisława Małachowskiego w Płocku jest według tutejszej tradycji najdłużej istniejącą szkołą w Polsce. Według legendy już w XII wieku niejaka Dobiechna ufundowała w Płocku szkołę. Z całą pewnością wiadomo, że w XIII wieku przy tutejszej kolegiacie utrzymywano nauczyciela wykładającego trivium (czyli gramatykę, retorykę i dialektykę). W XVII wieku szkołę w Płocku utworzyli jezuici (a być może po prostu przejęli dawną uczelnię przy kolegiacie). Po kasacie zakonu placówkę upaństwowiono. Liceum działa do dziś a jego najciekawszą częścią jest wystawa historyczna (ukazującą resztki dawnej kolegiaty, znaleziska archeologiczne czy pamiątki po najsłynniejszych absolwentach) oraz aula z malowidłami Władysława Drapiewskiego. Niezwykłe polichromie łączą motywy religijne (Matka Boska, aniołowie, święci), symboliczne (znaki zodiaku czy symbole masońskie) oraz ciekawą ornamentykę (swastyki). To właśnie elementy religijne sprawiły, że władze PRL-u nakazały zamalować zdobienia. Można je oglądać dopiero od 2012 roku. Wstęp jest darmowy, ale wizytę należy uprzednio umówić telefonicznie (więcej informacji: tutaj). Kolegiata św. Bartłomieja (Kazimierza Wielkiego 1) Pierwotnie gotycka świątynia po wielu zmianach reprezentuje dziś styl barokowy. Tu również zachowały się polichromie Władysława Drapiewskiego. Świątynia Miłosierdzia i Miłości: jedyna na świecie katedra mariawicka (Kazimierza Wielkiego 27) Pod tą, nieco tajemniczą nazwą, kryje się jedyna na świecie mariawicka katedra. Służy ona chrześcijanom, którzy na początku XX wieku zerwali łączność z Rzymem pod wpływem zakonnicy Marii Franciszki Kozłowskiej i księdza Marii Michała Kowalskiego. Nazwa pochodzi od słów, której Jezus miał skierować do płockiej mistyczki. Kościół wybudowano w stylu neogotyku angielskiego w kształcie litery E (od słowa Eucharystia). Zgodnie z wymogami stylu zewnętrzną stronę świątyni zdobią liczne ostro zakończone okna i charakterystyczne łuki. Całość ma formę trójnawowej bazyliki. Do kościoła przylega klasztor i wyższe seminarium duchowne (charakterystyczne krużganki). W podziemiach świątyni spoczywa założycielka ruchu oraz niektórzy wspomagający ją księża. Kościół jest otwarty dla wiernych (odbywa się tam codzienna adoracja), podziemia udostępniane są w największe święta mariawickie ( 15 sierpnia). Ratusz oraz neoklasyczna zabudowa Starego Rynku Ciekawie prezentuje się również neoklasyczna zabudowa Starego Rynku (kamienice z XIX i początku XX wieku, najstarsza Stary Rynek 17 pochodzi jeszcze z XVII stulecia). W dawnym gmachu Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego (wybudowany na początku XX wieku) działa obecnie Książnica Płocka ul. Tadeusza Kościuszki 6. Najbardziej imponującym obiektem przy Starym Rynku jest ratusz pochodzący z pierwszych dekad XIX wieku, który zastąpił istniejący od XV stulecia gotycki gmach. Zaprojektował go Jakub Kubicki, jeden z czołowych reprezentantów polskiego klasycyzmu. Wśród innych jego dzieł warto wymienić chociażby Arkady Kubickiego w Warszawie oraz pałac w Bejscach. Architekt ten był również odpowiedzialny za przebudowę Belwederu. Dwa razy dziennie, o 12:00 i 18:00, z wieży ratusza odgrywany jest hejnał płocki. Dodatkowo po odegraniu pierwszego z hejnałów prezentowana jest scena pasowania Bolesława III Krzywoustego na rycerza. Sytuacja taka faktycznie wydarzyła się w Płocku w 1100 roku, a pasującym był Władysław Herman. Sanktuarium Bożego Miłosierdzia (Stary Rynek 14/18) Miasto stało się również miejscem objawień późniejszej świętej katolickiej Faustyny Kowalskiej. Mistyczka przebywała tam przez dwa lata swojego nowicjatu pracując między innymi przy sprzedaży chleba. Tutejsze siostry zakonne utraciły swój klasztor w latach 50. Budynek odzyskały w roku 1990 w stanie ruiny (niestety część pomieszczeń, w tym celę św. Faustyny trzeba było wyburzyć). W związku z rozwojem kultu Bożego Miłosierdzia podjęto decyzję o budowie kościoła i niewielkiego muzeum. Jednym z ciekawszych eksponatów jest oryginalny piec chlebowy, przy którym pracowała św. Faustyna. Bulwar i molo w Płocku Tuż pod Wzgórzem Tumskim zbudowano w 2010 roku długie na ok. 350 metrów molo spacerowe, które jest częścią przyjemnych, zrewitalizowanych bulwarów wiślanych. Obiekt służy również miłośnikom sportów jachtowych jako część płockiej mariny, a ciągnąca się wzdłuż Wisły promenada jest idealnym miejscem na krótki spacer. Przy promenadzie stoi również Amfiteatr wykorzystywany do organizacji imprez oraz koncertów. Początki budowli sięgają lat sześćdziesiątych XX wieku, ale jego obecny wygląd jest efektem przebudowy przeprowadzonej na początki obecnego stulecia. Plaże w Płocku i Zalew Sobótka Płock posiada nie tylko własne molo, ale i miejskie plaże. Największa z nich znajduje się tuż za Amfiteatrem i promenadą. Kolejne dwie położone są kawałek dalej na wysokości Zalewu Sobótka, czyli dawnego starorzecza Wisły, a dziś niewielkiego jeziora. Pierwsza wychodzi w stronę zalewu, druga w kierunku Wisły. Wspomniany Zalew Sobótka również może być dobrym miejscem na aktywny wypoczynek. Wokół stawu wytyczono trasy piesze oraz rowerowe. Kawałek od wschodniego brzegu jeziorka, na wysokości kościoła Mariawitów, możemy wypatrzyć jamę uformowaną w zboczu skarpy. Miejscowi nazywają ją jaskinią Morusa, czym nawiązują do łobuza o tym imieniu, który podobno miał ukrywać się w jej wnętrzu przed rosyjskimi żandarmami. Teoretycznie da się do niej wdrapać, ale problemem będzie zejście - w sieci możemy znaleźć relacje osób, które miały z tym niemałe problemy. Dom Władysława Broniewskiego (Tadeusza Kościuszki 24) Słynny poeta urodził się właśnie w Płocku, tutaj uczęszczał do szkoły i tutaj spędził swoje dzieciństwo. Na podwórku domu rośnie dąb uwieczniony w wielu wierszach tego twórcy (np. "Idę sobie zamaszyście/ i opada ze mnie życie jak jesienne liście"). W budynku działa dziś oddział ZNP, ale w jednej z sal przygotowano niewielką wystawę poświęconą Broniewskiemu. Około 100 metrów dalej przy placu Obrońców Warszawy możemy zobaczyć duży pomnik wystawiony ku pamięci autora "Bagnetu na broń". Autorami projektu byli Kazimierz Gustaw Zemła, Józef Niedżwiecki oraz Edmund Matuszek. Dawna baszta obronna oraz fragment muru - ostatnie relikty średniowiecznych fortyfikacji miejskich Budowę nieistniejących już płockich murów obronnych rozpoczęto w 1353 roku z fundacji króla Kazimierza Wielkiego. Nowe obwarowania miały zapewnić lepszą obronę miastu, które wcześniej było kilkukrotnie najeżdżane i niszczone. Średniowieczny pierścień fortyfikacji przekraczał 8 m wysokości i posiadał kilkanaście baszt oraz trzy bramy wjazdowe (Grodzką, Bielską i Dobrzyńską). Do naszych czasów przetrwały zaledwie nieliczne ślady po tej konstrukcji. Jednym z nich jest dawna baszta obronna, która w XVIII wieku zyskała nowe życie i została przekształcona w... dom mieszkalny. Dziś w budynku tym mieszczą się biura Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, a o dawnym przeznaczeniu budowli przypomina mur z nieotynkowanej czerwonej cegły w jej dolnej części. Znajdziecie go pod adresem Zduńska 13a. Króciutki zachowany fragment samego muru zobaczymy z kolei tuż obok skrzyżowania ulic Nowowiejskiej z Bielską (współrzędne: Rogatki miejskie Do najbardziej charakterystycznych elementów krajobrazu Płocka należą klasycystyczne rogatki (punkty kontrolne) z pierwszej ćwierci XIX, które powstały po zlikwidowaniu średniowiecznych obwarowań. Za projekt niewielkich budynków wzniesionych w stylu klasycystycznym odpowiadał wspomniany już architekt Jakub Kubicki. Każda z par wyróżnia się odmienną formą. Do naszych czasów przetrwały trzy z czterech par rogatek. Są to: rogatki dobrzyńskie (Kazimierza Wielkiego 24), rogatki warszawskie (aleja Jana Kilińskiego 8A), rogatki płońskie (aleja Jana Kilińskiego 12). Z naszej perspektywy najciekawiej prezentują się pierwsze z nich (dobrzyńskie), wzniesione na planie okręgu w formie rotundy, a najmniej ostatnie (płońskie), które jako jedynie nie stanowią dwóch symetrycznych budowli. Dawny odwach oraz Dzwon Pokoju Z innych zabytkowych obiektów tego miasta warto zobaczyć dawny odwach, który był miejscem walk z Rosjanami w roku 1863 i 1920. Dziś przed budynkiem znajduje się Płyta Nieznanego Żołnierza (albo Płyta Bohaterów). Innym miejscem związanym z martyrologią jest tzw. Dzwon Pokoju na Placu 13 Straconych i pomnik poświęcony pomordowanym przez Niemców w publicznej egzekucji 18 września 1942 roku. Miejski Ogród Zoologiczny w Płocku (Norbertańska 2) Płockie ZOO jest jednym z najmniejszych w kraju, ale jednocześnie uznawane jest za jedną z najlepiej prowadzonych tego rodzaju placówek w Polsce. Obecnie przebywa tu ponad 300 gatunków zwierząt w tym panda mała lub pantery śnieżne. Więcej informacji o tutejszym ZOO znajdziecie w naszym artykule: ZOO w Płocku. Wieża ciśnień Ten pięciokondygnacyjny, ośmioboczny budynek o wysokości ponad 80 m należy do najważniejszych płockich zabytków techniki. Leżący na obrzeżach centrum obiekt powstał pod koniec XIX wieku jako część miejskich wodociągów, a umieszczony na jego najwyższej kondygnacji zbiornik mógł pomieścić nawet siedem tysięcy wiader. Za projekt budowli odpowiadał inżynier Selerok Cheson z Moskwy. Obecnie we wnętrzu ceglanego zabytku działa lokal gastronomiczny. Płock - informacje praktyczne [stan na 2021 rok] Większość połączeń pomiędzy Płockiem a najbliższymi dużymi miastami wykonywana jest przez linie autobusowe. Uwaga! Część kursów realizowanych z Warszawy tu autobusy przelotowe, które jadą dalej do miejscowości nadmorskich. W sezonie letnim warto więc kupić bilet z wyprzedzeniem. Molo w Płocku Dworzec kolejowy i autobusowy w Płocku jest oddalony od centrum o ponad dwa kilometry. Znajduje się on na rogu ulicy Fryderyka Chopina i Adama Mickiewicza. Na terenie miasta funkcjonuje kilkanaście linii autobusowych - najprawdopodobniej jednak nie będą nam one potrzebne gdyż praktycznie wszystkie obiekty zabytkowe położone są blisko siebie. Informacje na temat tych połączeń znajdziecie tutaj. Płocku - Muzeum Mazowieckie Trudno powiedzieć kiedy najlepiej przyjechać do Płocka. Najwięcej festynów, zabaw i imprez okolicznościowych organizowanych jest latem. Ważnym wydarzeniem jest dzień 15 sierpnia, kiedy do miasta ściągają mariawici z całej Polski. Wczesną jesienią odbywają się też zawody jachtowe. Z kolei zimą organizuje się rekonstrukcję ataku na Odwach powstańców styczniowych. Sprawdź też

Miejsca pamięci narodowej w Polsce to miejsca, które upamiętniają ważne wydarzenia w historii kraju. Niektóre z tych miejsc wywołują jednak kontrowersje, ze względu na swoją historię, kontekst polityczny lub sposób upamiętnienia. W tym artykule omówimy niektóre z tych miejsc i związane z nimi kontrowersje. Co to są miejsca pamięci narodowej? Miejsca pamięci narodowej to
Opublikowano: śr, 8 wrz 2021 17:42 Ostatnia modyfikacja: pon, 13 wrz 2021 14:45 Autor: | Zdjęcie: Michał Wiśniewski/ Pixabay Wiadomości Nazywają się patriotami i chcą bronić najwyższych wartości: pamięci narodowej, honoru i Kościoła. - Bóg, honor, ojczyzna to hasła, wokół których się gromadzimy – mówi Grzegorz Byszewski, członek Straży Narodowej, która oficjalnie zaczęła działać także w Płocku. Dlaczego? Ta nieoficjalna organizacja powstała w 2020 roku jako odpowiedź na akty wandalizmu wobec polskich kościołów. To wtedy – podczas głośnych strajków kobiet – osoby określające się mianem lokalnych patriotów zbierały się wokół świątyń, by je chronić. Impulsem do działania w Płocku była dewastacja katedry. Wszystko zaczęło się w chwili, w której na murach najstarszej miejskiej świątyni pojawił się napis. Utworzyła się wówczas nieformalna grupa, która postanowiła pilnować porządku w okolicach płockich kościołów, kapliczek i innych miejsc pamięci, o czym szerzej już nieformalny zryw zmienił się w pełnoprawne stowarzyszenie. - Jesteśmy grupą Polaków, która w celu uniemożliwienia profanacji kościołów oraz symboli naszej świętej wiary katolickiej zaczęła gromadzić się wokół świątyń na wspólnej modlitwie – mówi Byszewski. - Ta oddolna i spontaniczna inicjatywa wynikająca z troski o wspólne wartości naszego narodu została przekształcona w stowarzyszenie, dzięki któremu możemy jeszcze sprawniej organizować się w celu przeciwdziałania wszelkim przejawom dyskryminacji chrześcijan i ochrony miejsc kultu – przekonuje Byszewski, Straż Narodowa działa już formalnie w wielu innych miastach – teraz przyszedł czas także na Płock. - Stowarzyszenie zostało powołane w Warszawie. To tam mianowano koordynatorów, którzy wspierali zakładanie mniejszych, lokalnych grup – wyjaśnia w rozmowie z nami członek płockiej straży. - Na terenie Płocka dopiero zaczęliśmy działać, jednak staramy się dotrzeć do innych osób, może dzięki wsparciu parafii. Będziemy chcieli przeprowadzać różne akcje: czy to patriotyczne czy stowarzyszenia chodzi bowiem o demonstrację wiary. - Ludzie muszą przestać się wstydzić swojego wyznania – przekonuje Anna Byszewska, członkini Straży Narodowej. - Pan Bóg jest spychany do kościołów, a my chcemy, by z niego wyjść i by pokazać, że jesteśmy osobami wierzącymi i nie wstydzimy się krzyża. Chcemy, by ten znak znów był obecny w przestrzeni publicznej. Będziemy przekonywać pozostałych wiernych, że skoro Bóg jest na pierwszym miejscu, to wszystko inne jest na dobrym miejscu – zapowiadała w rozmowie z członków Straży Narodowej, katolicy spoczęli na laurach. - Zasiedzieliśmy się na kanapach – mówiła pani Anna. - Być może to przez to, że nie czuliśmy żadnego zagrożenia? Wystarczyły nam niedzielne wizyty w kościele. Teraz przyszedł czas na zmiany. Temu ma służyć Straż Narodowa – członków stowarzyszenia docierają sygnały o coraz częstszej dyskryminacji osób wierzących. - Mój znajomy był szykanowany w pracy, kiedy przyznał się, że jest katolikiem – relacjonuje Byszewski. - Nie wiem, z czego to wynika. W czasach, w których mówi się tyle o wolności i równości, to dlaczego mamy się wstydzić naszej wiary?W Straży Narodowej ma chodzić o wiarę i patriotyzm. Stowarzyszenie odcina się od wszelkich barw politycznych. - Nie patrzymy na to, za jakim ugrupowaniem ktoś stoi – deklarował Byszewski. - Do straży może dołączyć każdy. Tu chodzi o modlitwę i o walkę z barbarzyństwem, które w czasie strajku niszczyło kościoły, także i w Płocku. Wtedy to zdało egzamin. Bo często wystarczy obecność, wspólne zgromadzenie i modlitwa – przekonywał na koniec.
Podczas kampanii wrześniowej z 1939 roku dowodził 20 Dywizją Piechoty, zmarł na emigracji w 1968 roku. Dwa lata przed śmiercią mianowany generałem brygady. 1907 (116 lat temu) Urodził się aktor Mieczysław Milecki właściwie Loretz. Był żołnierzem Armii Krajowej, brał udział w Powstaniu Warszawskim. 1918 (105 lat temu)
Zapraszamy na Ziemię Płocką, urokliwą piastową krainę, na Równinie Mazowieckiej, w sercu Polski, sięgającą swą historią wieków średnich. Współczesny powiat płocki położony na północno-zachodnim Mazowszu jest jednym z największych powiatów w regionie i w kraju. W naszych granicach administracyjnych o powierzchni blisko 1800 km2 zawiera się 15 samorządów: 3 gminy miejsko-gminne (Drobin, Gąbin, Wyszogród) i 12 gmin wiejskich(Bielsk, Bodzanów, Brudzeń Duży, Bulkowo, Łąck, Mała Wieś, Nowy Duninów, Radzanowo, Słubice, Słupno, Stara Biała, Staroźreby). Nazewnictwo decyduje o unikatowych walorach danego obszaru. Jest ważnym elementem tradycji regionalnej. Nazwy własne miejscowości, rzek, mokradeł i innych miejsc topograficznych, nazwiska, przydomki, itp. są często – przy braku innych źródeł historycznych – jedynym śladem przeszłości. Na wstępie warto zwrócić uwagę na nazwy miejscowości. Naukowe badania językoznawcze dotyczące mazowieckich ziem położonych na północ od Wisły i Bugu wykonał i opublikował Karol Zierhoffer. Autor ustalił, że cechą lokalną na tym obszarze jest występowanie nazw tzw. włodyczych, czyli rodowych. W powiecie płockim nazwą tego typu są np. Krzykosy (utworzone od rzeczownika osobowego Krzykos) czy odimienne, np. Dobrzyków w gminie Gąbin (od imienia Dobrzyk). Duża grupa nazw pochodzi od cech ukształtowania terenu – są to nazwy topograficzne, np. Bielsk (utworzone od słowa biel, czyli mokradło, bagnista łąka), Zakrzewo (od miejsca położonego za krzakami), Kępa (rzeczna wyspa), a także Łęg (podmokła łąka), Mokrzk (kiedyś pisane „Mokrsk”, zatem: mokre miejsce) i inne. Szczególnie interesujące dla problematyki związanej z tradycją Mazowsza są nazwy kulturowe. W nazwie wsi Staroźreby występuje staropolski źreb, oznaczający los, udział ziemi, miarę roli, łan. Również Wyszogród – to w pierwotnym znaczeniu gród położony na wzgórzu. Kilka miejscowości w powiecie płockim ma nazwy wskazujące, iż są to średniowieczne osady służebne, których mieszkańcy wypełniali określone obowiązki względem księcia: w Kobylnikach hodowano konie, w Sokolnikach układano sokoły do polowań, a w Psarach – psy, natomiast mieszkańcy Kuchar oraz Szewców – obsługiwali zapewne pański dwór. Wśród nazw miejscowych obecnego powiatu płockiego – językowo bezsprzecznie polskich – zdarzają się również obcego pochodzenia, np. nazwa wsi Wilkęsy (w gminie Drobin) pochodzi niewątpliwie z języka Prusów, plemienia najeżdżającego we wczesnym średniowieczu ziemie Mazowsza. Liczymy ponad 109 tys. mieszkańców. Wobec wyodrębnienia Płocka, ze statusem miasta na prawach powiatu, nasza struktura rozpoznawalna jest jako powiat płocki – ziemski. Nazwa jest adekwatna do bogactwa naszej ziemi, zarówno w walory rolnicze, jak również turystyczne i przyrodniczo-kulturowe. Siedzibą samorządu powiatu jest Płock, książęcy gród nad szeroko rozpostartą Wisłą. Tu, na wysokiej skarpie wznosi się bazylika katedralna, której początki budowli sięgają XI wieku. Zachwyca w niej bogata polichromia i replika słynnych Drzwi Płockich. Kaplica królewska kryje prochy władców Polski: Władysława Hermana i jego syna Bolesława Krzywoustego. Muzeum Mazowieckie w Płocku słynie z najbogatszych w kraju zbiorów sztuki secesyjnej. Bogactwo naszego dziedzictwa kulturowego to wspaniałe świątynie z pieczołowicie utrzymanymi wnętrzami, świadczącymi o dawnej świetności i szacunku do przeszłości dziejowej Ziemi Płockiej. Warto zwiedzić nasze najstarsze obiekty sakralne: późnoromański ceglany kościółek w Rokiciu z XIII w., zabytek klasy „O”, o którym głosi legenda, że tu zostały ukryte skarby Templariuszy. Swym pięknem i oryginalnością zachwycają XVII i XVIII-wieczne drewniane kościoły w Troszynie i Dobrzykowie. Ważną rolę w dziedzinie upowszechniania lokalnych tradycji, a tym samym promowaniu regionu, spełniają placówki muzealne i regionalne izby pamięci, a także stowarzyszenia, szkolne koła zainteresowań, regionaliści. Przykładem może być działalność Społecznego Muzeum Ziemi Gąbińskiej im. Sławoja Felicjana Składkowskiego. Niezależnie od stałej ekspozycji prezentującej postać polityka i generała Sławoja Felicjana Składkowskiego organizowane są tu często bardzo interesujące wystawy czasowe, poświęcone historii regionu, upamiętniające wojenne dramaty, opowiadające o patriotyzmie oraz codzienności mieszkańców Gąbina i okolic. Muzeum powstało z inicjatywy Towarzystwa Miłośników Ziemi Gąbińskiej, działającego w Gąbinie od 1975 roku. Dzięki społecznej pracy członków Towarzystwa istnieje nie tylko placówka muzealna, ale również organizowane są uroczystości patriotyczne, sesje popularnonaukowe, konkursy (np. Gąbin moje miasto – wczoraj i dziś, Wojna i okupacja na terenie Gąbina i okolic). Bogate archiwum TMZG służy magistrantom i doktorantom oraz autorom publikacji historycznych. Istotne dla procesu kształtowania świadomości historycznej, patriotycznej i kulturowej dzieci i młodzieży są działania edukacyjne prowadzone przez szkoły. W Bodzanowie przy Publicznym Gimnazjum im. Polskiej Organizacji Zbrojnej działają Koło Historyczne oraz Koło Towarzystwa Przyjaciół Armii Krajowej. Dzięki współpracy szkoły z wieloma instytucjami i organizacjami samorządowymi oraz stowarzyszeniami program działań podejmowanych przez młodzież jest imponujący. Uczniowie poznają historię regionu i poszukują jej specyficznych elementów, które można wykorzystać w opracowaniu oferty turystycznej. Uczestniczą w projektach polegających na poznawaniu folkloru polskiego, żydowskiego, historii osadników olenderskich. Współpracują ze Związkiem Kombatantów Rzeczpospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych, Żydowskim Instytutem Historycznym, Fundacją Ochrony Dziedzictwa Żydowskiego, Muzeum Mazowieckim. Archiwizują stare fotografie. Wydają „Zeszyty Historyczne” i współredagują „Gazetę Gminy Bodzanów” ze stałą rubryką „Galeria Historyczna”. Dobrą formą upowszechniania wiedzy historycznej i dziedzictwa kulturowego są różnorodne tablice informacyjne, które nie tylko zachęcają turystów do zwiedzania powiatu płockiego, ale także przekazują zamieszczoną na nich rzetelną informację dotyczącą miejscowości czy najbliższej okolicy. Takie tablice są w Orszymowie i Lasocinie. Powstały one w ramach projektu „Tablice pamięci”, zrealizowanego przez dzieci i młodzież ze Szkoły Podstawowej w Małej Wsi i Społecznego Liceum Ogólnokształcącego w Małej Wsi ze środków Fundacji Wspomagania Wsi oraz Gminnego Ośrodka Kultury. Na terenie powiatu płockiego, w ramach ponadlokalnego projektu „Terenowy System Informacji”, ustawione zostały wielkoformatowe plansze zachęcające turystów do zwiedzania powiatu. Fachowo zaprojektowane tablice z promocyjnym hasłem, czytelną mapą, legendą i opisem znajdują się w Grabinie, Woli Łąckiej, Nowym Duninowie, Reczynie i Drobinie. O piastowskich korzeniach Ziemi Płockiej świadczą pozostałości średniowiecznych siedlisk w Proboszczewicach i Szeligach, gdzie do dziś pozostały czytelne resztki wałów i fosy. „Perełką” architektoniczną naszego powiatu jest Pałac w Łącku z 1873 r., była letnia rezydencja Marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego, założyciela Stada Ogierów, obecnie pięknie odrestaurowany. Spośród pałaców i dworów na terenie powiatu: w Słubicach, Bromierzyku, czy Worowicach urzeka zabytkowy dwór rodziny Gorzechowskich w Kucharach, gdzie w latach 1920-1939 tu mieszkała i tworzyła Helena Mniszkówna, autorka „Trędowatej”. Niektóre zabytkowe dwory zostały zaadoptowane na domy pomocy społecznej w Brwilnie, Goślicach, Koszelewie, Miszewie Murowanym Wyszogrodzie i Zakrzewie, gdzie samorząd powiatu zapewnia ludziom potrzebującym profesjonalną opiekę i godne życie. Dzięki ciągłym inwestycjom i modernizacjom obiektów szkolnych młodzież z terenów wiejskich kształci się w coraz nowocześniejszych warunkach i otrzymuje coraz bogatszą ofertę kierunków nauczania. Powiat jest organem prowadzącym dla ponadgimnazjalnych szkół w: Gąbinie, Wyszogrodzie, Staroźrebach, Goślicach i Płocku. Martyrologium Ziemi Płockiej stanowią miejsca pamięci narodowej, pomnik ofiar wojny bolszewickiej z 1920 roku w Bielinie, gm. Słupno, odsłonięty w 2001 roku, z tablicą upamiętniającą nazwiska dziewiętnastu poległych bohaterów, mogiła rozstrzelonych w latach 1940-1945 300 mieszkańców Płocka i okolic w lasach brwileńskich, gm. Stara Biała, pomnik na cmentarzu parafialnym w Bielsku poświęcony poległym w I wojnie światowej, cmentarz żołnierzy poległych w Kampanii Wrześniowej w Dobrzykowie, gm. Gąbin oraz Wzgórze Pamięci w Wyszogrodzie, swoiste sacrum przepiękny pomnik – jakoby starożytny kamienny krąg – czczący herosa Armii „Poznań” i „Pomorze” odsłonięty w 1999 roku, w 60 rocznicę Bitwy nad Bzurą. Najbogatsza na Mazowszu sieć jezior i malowniczy krajobraz Wisły, „dziko” meandrujące rzeki, rzeczki i strumyki są tu rajem dla amatorów sportów wodnych, kajakarzy, żeglarzy, motorowodniaków, ciekawskich nurków i wędkarzy. Powiat płocki doskonale spełnia warunki do plażowania i orzeźwiających kąpieli. Wysoki standard urlopowania nad wodą zapewniają hotele: „Dębowa Góra” w Rumunkach oraz „Rusałka” w Grabinie, gm. Łąck. Do wypoczynku na łonie natury zapraszają stanice wodne i ośrodki turystyczne, a przede wszystkim gospodarstwa agroturystyczne, które oferują wypoczynek z dala od wielkomiejskiego zgiełku, wśród pól, lasów, urokliwych zagajników, nad jeziorem lub nad leniwie snującą się strugą. Turysta, pozna tu smak staropolskiej, domowej kuchni, tradycyjnych potraw, zup, mięsiw i ryb przyprawianych ziołami z mazowieckich łąk. Odnajdzie tu spokój, naturalne piękno przyrody, ukojenie pośród barwnego krajobrazu, w otoczeniu sędziwych lasów, śpiewu łopocących ptaków, połyskujących rybich łusek, tuż pod jeziorną taflą. Warto zatrzymać się, na chwilę, na leśnych duktach Brudzeńskiego Parku Krajobrazowego, zachwycić się pięknem przyrody, obfitym kwieciem, podpatrywać życie gniazdującego ptactwa i wolnożyjących tu szczęśliwych czworonogów. Warto przebyć edukacyjną ścieżkę przyrodniczą, przejechać po rowerowych szlakach w gminach Łąck i Gąbin. A dla potrafiących utrzymać się w siodle lub na oklep, zapraszamy do łąckiego Stada Ogierów, ośrodka jeździeckiego w Cierszewie, Janoszycach, czy Wilczkowie. Zapraszamy do udziału w naszych cyklicznych imprezach kulturalnych i rekreacyjno-sportowych: * Regaty żeglarskie o puchar Marszałka Województwa Mazowieckiego, Starosty Płockiego i Wójta Gminy Nowy Duninów, * Mistrzostwa w skokach przez przeszkody młodych koni w Łącku, * Jarmark Norbertański w Bodzanowie, * Przeglądy Zespołów i Kapel Ludowych w Staroźrebach oraz Orkiestr Dętych w Drobinie, * Dożynki Powiatu Płockiego organizowane w kolejnych gminach powiatu, * Powiatowy Dzień Ziemi w Słubicach, * Dzień Samorządu Terytorialnego. Cieszą nas sukcesy mieszkańców powiatu płockiego. Jednym z nich jest Paweł Szkopek, ubiegłoroczny mistrz Europy w zawodach motocyklowych. Koniecznie należy odwiedzić Galerię „Koszelówka”, która wystawia poplenerowe prace malarzy, grafików i rzeźbiarzy, artystów i utalentowanych amatorów, którzy ukochali tę ziemię i uwieczniają jej piękno w swojej artystycznej twórczości. Warte odwiedzin jest Muzeum Ziemi Gąbińskiej, posiadające unikalne w skali kraju, bogate zbiory dokumentów poświęconych życiu i działalności swojego patrona – Sławoja Felicjana Składkowskiego. Sielskości i łagodności naszej urokliwej Ziemi Płockiej dodają kołyszące się łany zbóż, barwne, soczyste owoce z obfitych sadów i zadbanych plantacji. Pasące się na zielonych pastwiskach domowe zwierzaki, hasające po polach zające, kojący szum drzew i zapach leśnego runa z wędrującymi maluczkimi stworzonkami radują nasze oczy i duszę. A tajemnicze, prastare kościółki i kapliczki wypełniają nas zadumą i ciekawością ich odkrywania.

Miejsca pamięci narodowej w Łaziskach w województwie śląskim. Chwała bohaterom poległym w walce o wyzwolenie społeczne i narodowe śląska Pomnik poświęcony bohaterom walk o wyzwolenie społeczne i narodowe w Łaziskach w województwie śląskim - Miejsca pamięci narodowej w Łaziskach | PamietajSkadJestes.pl

Wstęp Matka kościołów Mazowsza Na malowniczym, 50 metrowym Wzgórzu Tumskim, od niemal dziewięciu wieków wznosi się płocka Bazylika Katedralna. Świątynia była świadkiem najważniejszych wydarzeń na piastowskim Mazowszu, zyskując, wraz z opactwem i muzeum diecezjalnym, miano Pomnika Historii. Bazylika katedralna należy do najstarszych i największych w kraju, będąc jednocześnie największą renesansową katedrą na północ od Alp, na której wzorowały się inne świątynie w Polsce. W jej wnętrzu znajdziemy kopię brązowych Drzwi Płockich, będących unikatowym przykładem sztuki romańskiej w tej części Europy. Zachwyca swym pięknem polichromia z herbami wszystkich biskupów płockich. Pod północną wieżą, w Kaplicy Królewskiej, w klasycystycznym sarkofagu pochowani są władcy Polski: Władysław I Herman i Bolesław III Krzywousty, a w krypcie Konrad Mazowiecki i inni książęta. Unikatowe dzieła rzemiosła artystycznego zgromadzone w skarbcu dopełniają obrazu prawdziwej perły w koronie polskich zabytków historycznych. gigapanorama Historia Największa nekropolia władców Polski Od dziewięciu wieków katedra płocka trwa na straży wiary i historii. Na przestrzeni wieków katedra zmieniała wygląd, jednak niezmiennie była najważniejszą świątynią Mazowsza. Po ustanowieniu płockiej diecezji w 1075 r. wybudowano pierwszy drewniany kościół katedralny pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Podczas panowania Bolesława III Krzywoustego, ówczesny biskup Aleksander z Malonne, rozpoczął wznoszenie największej w kraju murowanej, trójnawowej, romańskiej bazyliki. W XVI w., po wielu pożarach i licznych zniszczeniach, rozpoczęto gruntowną, renesansową przebudowę świątyni, do której nawiązano podczas kolejnych prac na początku XX wieku, uzupełniając wnętrza o polichromię. Od 1910 r. katedra nosi tytuł Bazyliki Mniejszej. Ostatnich zmian w świątyni dokonano na początku XXI w. Od 2018 roku, wraz z opactwem i muzeum, została wpisana na listę Pomników Historii. Od średniowiecznej świątyni do Pomnika Historii Tysiąc lat historii Polski, Mazowsza i Płocka zapisane w katedralnych murach 1075 Ustanowienie diecezji płockiej. 1075 Pierwszy, drewniany kościół katedralny pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Według „Kroniki” Galla, zwanego Anonimem, był miejscem pasowania Bolesława Krzywoustego na rycerza w 1100/1101 r. i pochówku Władysława I Hermana w 1102 r. 1127 Zniszczenie katedry podczas najazdu Pomorzan. 1130 Rozpoczęcie budowy pierwszej kamiennej katedry z granitowych ciosów. Prawdopodobnie była to trójnawowa, dwuchórowa bazylika z transeptem i prezbiterium zakończonym apsydą. Chór zachodni zamknięty dwoma wieżami. 1144 Konsekracja romańskiej katedry wybudowanej przez biskupa Aleksandra z Malonne. Wielkością przewyższała ówczesne katedry w Gnieźnie i Krakowie. 1154 Wykonanie w Magdeburgu dwuskrzydłowych spiżowych drzwi do głównego wejścia, zwanych Drzwiami Płockimi. Drzwi, w niewyjaśnionych do końca okolicznościach, w XIII lub XIV w. znalazły się w Soborze św. Sofii w Nowogrodzie Wielkim. 1233 Wielki pożar, który doprowadził do zniszczenia murów nośnych świątyni. 1239 Przekazanie przez księcia Konrada Mazowieckiego kielicha z pateną jako daru przebłagalnego. 1243 Spustoszenie katedry i miasta przez Prusów. 1370 Król Kazimierz Wielki ofiarowuje katedrze hermę na relikwie św. Zygmunta – patrona Płocka. 1492 Przeniesienie dzwonów katedralnych, z obawy przed zawaleniem się wież, do wieży zegarowej pobliskiego zamku. 1530 Wielki pożar i zawalenie się lewej nawy wraz ze sklepieniem i międzynawowymi kolumnami oraz stropu prezbiterium. 1534 Zakończenie trzyletniej, gruntownej przebudowy w stylu renesansowym, prowadzonej przez biskupa Andrzeja Krzyckiego. Prace wykonali włoscy architekci: Bernardinus de Gianottis, Giovanni Cini ze Sieny i Filip z Fiesole. 1560 Przedłużenie prezbiterium, dobudowanie z obu stron pomieszczeń na zakrystię, skarbiec i kapitularz przez Jana Baptystę z Wenecji na polecenia biskupa Andrzeja Noskowskiego. Płocka katedra była największa świątynia wzniesioną w XVI wieku w Polsce. 1787 Kolejna przebudowa katedry. Najbardziej zagrożoną runięciem fasadę zaprojektowano w stylu klasycystycznym. 1825 Przeniesienie szczątków władców spod posadzki w prezbiterium do podziemi północnej kaplicy wieżowej, zwanej odtąd Kaplicą Królewską. 1910 Papież Pius X odznacza płocką katedrę tytułem Bazyliki Mniejszej pisząc: Starożytnością swoją celuje nad wszystkimi kościołami katedralnymi w Polsce. Odznacza się architekturą, malowidłami ściennymi i witrażami. Tam dwaj królowie pochowani, a głowę św. Zygmunta od dawna przechowuje. 1925 Kapitalna restauracja katedry według projektu architekta Stefana Szyllera, przywracająca świątyni XVI-wieczny charakter. Równocześnie z renowacją architektoniczną przystąpiono do prac nad polichromią, której wykonanie powierzono Władysławowi Drapiewskiemu. 1939 Na katedrę spadają bomby, które zabijają cztery osoby i niszczą kaplicę św. Zygmunta i uszkadzają sklepienie nawy bocznej oraz ścianę nawy głównej z wizerunkiem ostatniej ulega częściowo sklepienie i witraże. 1953 Zakupienie do płockiej katedry organów z nieczynnego kościoła poewangelickiego w Żarach. Dotychczasowe organy spłonęły w czasie działań wojennych. 1972 Otwarcie grobu piastowskiego i identyfikacja szczątków królewskich. 1981 Zawieszenie w Katedrze kopii romańskich Drzwi Płockich, wykonanych dzięki staraniom dra Jakuba Chojnackiego, wieloletniego Prezesa Towarzystwa Naukowego Płockiego. 1991 Nawiedzenie świątyni przez papieża Jana Pawła II, który przewodniczył nabożeństwu czerwcowemu, wygłosił homilię i zakończył 42. Synod Diecezjalny. 1995 Wykonanie i zamontowanie trzech nowych dzwonów: św. Jakuba Apostoła, św. Stanisława Kostki i bł. Siostry Faustyny. 2008 Odnowienie kaplicy Najświętszego Sakramentu oraz najstarszych ołtarzy: Matki Bożej Mazowieckiej i Ukrzyżowania. 2017 Prace konserwatorskie w Kaplicy Sierpskich. 2020 Konserwacja Kaplicy św. Zygmunta, ołtarzy św. Stanisława Kostki, Serca Jezusowego, św. Teresy i św. Stanisława Biskupa Męczennika. Architektura Wielka trzecia przebudowa katedry Na początku XX w. przebudowano płocką katedrę pod kierunkiem architekta Stefana Szyllera, twórcy gmachu „Zachęty” oraz wieży klasztoru jasnogórskiego. Gruntowny remont miał przywrócić świątyni renesansowy charakter. Zachowane projekty zawierają plan sytuacyjny terenu wraz z katedrą, przekroje budynku, rozwój form architektonicznych frontonu, detale architektoniczne oraz przykłady rozwiązań technicznych zastosowanych wewnątrz katedry. Rysunki prezentują koncepcje, z których tylko niektóre zostały wybrane do realizacji. Podczas remontu rozebrano popękane sklepienia i znaczne partie murów. Górnym partiom wież nadano kształt ośmioboczny i zwieńczono spiczastymi dachami, a kopułę osadzono na tamburze. W dolnej części budynek został obłożony granitem, górne ściany zrekonstruowano z cegły oraz wzniesiono murowany chór. Przebudowano fronton. Wiele elementów wnętrza zostało wykonane według projektu S. Szyllera: marmurowy neorenesansowy ołtarz, drewniane, rzeźbione stalle, tron biskupi i ambona. Eklektyczna bazylika z renesansowym wnętrzem Płocka katedra to jeden z najcenniejszych zabytków w kraju. Obecny wygląd budowli łączy style romański, gotycki i neorenesansowy. Włoscy architekci stworzyli w Płocku największą renesansową katedrę na północ od Alp. Świątynia to trójnawowa, orientowana bazylika z trzema apsydami, zbudowana na planie krzyża treflowego. Wyglądem nawiązuje do renesansowego projektu z XVI w. z kopułą. Dolna część katedry wykonana jest z granitowych ciosów, natomiast górne ściany z cegieł. Fronton, ujęty gotyckimi wieżami, zwieńczono zębatym szczytem. Poniżej znajduje się neoromańska rozeta i portal arkadowo-kolumnowy. gigapanorama Kaplica Największa nekropolia dynastii Piastów Miejsce spoczynku książąt Mazowsza i Władców Polski. Do Kaplicy Królewskiej prowadzi kuta krata. Pośrodku stoi klasycystyczny sarkofag z czarnego marmuru ze szczątkami władców Polski. Płytę z insygniami władzy królewskiej oraz łacińskim napisem: „Pamięci znakomitych panujących królów Polski: Władysława Hermana (…) i syna jego Bolesława” podtrzymują orły. Na obwodzie napis: „Władcy i dziedzice ziem: krakowskiej, sandomierskiej, śląskiej, wielkopolskiej, mazowieckiej, dobrzyńskiej, michałowskiej, łęczyckiej i Pomorza”. Przód zdobi alabastrowy orzeł piastowski. Na polichromiach program ikonograficzny religijno-patriotyczny. Szczątki władców i książąt mazowieckich chowanych w katedrze od XI do XV w. ostatecznie zostały złożone w 1825 r. w podziemnej krypcie. Do tego czasu spoczywały pod wejściem do prezbiterium. W 1972 r. otwarto grobowiec i poddano kości badaniom, po czym w 1975 r. uroczyście złożono w sarkofagu szczątki Władysława I Hermana i Bolesława III Krzywoustego, a pozostałe w podziemnej krypcie. W 2020 r. przeprowadzono badania DNA. Drzwi Porta Fidei Drzwi Płockie Oryginał w Nowogrodzie Wielkim na Rusi, kopia z brązu w katedrze w Płocku. Drzwi do katedry w Płocku zamówił biskup Aleksander z Malonne (zm. 1156). Mistrz Riquin, wraz z pomocnikiem Waismuthem, odlali je w brązie, w technice wosku traconego, w latach 1152-1154 w jednej z magdeburskich odlewni. Nie ma pewności czy należała ona do tamtejszej fabrica ecclesiae, działającej przy katedrze, zarządzanej przez biskupa Wichmana z Wetynu (ok. 1110-1192). Figurki biskupów i wykonawców znajdują się wśród reliefów, do których w 1 ćwierci XV w. dodano jeszcze przedstawienie ruskiego odlewnika, mistrza Abrahama. On też przystosował wrota do portalu zachodniego w soborze sofijskim w Nowogrodzie Wielkim na Rusi, dodając cyrylicą tłumaczone z łaciny ruskie napisy. Hipotetycznie przyjmuje się, że drzwi zostały zrabowane z Płocka pod koniec XIII w. i po różnych kolejach losu, zawieszono je jako „miedzianą ikonę” w cerkwi prawosławnej na początku XV w. Rekonstrukcja Rekonstrukcja układu kwater w powiązaniu z artykułami wiary, nawiązuje do starodawnej tradycji chrześcijańskiej, wedle której każdy z Apostołów, zanim wszyscy rozeszli się w świat na misję ewangelizacyjną, wygłosił jeden artykuł wiary, co trafnie wyraża polska nazwa Skład Apostolski. Dla upamiętnienia tego faktu od IX wieku obchodzono w Kościele powszechnym święto Rozejścia Apostołów, zwane także świętem Rozesłania Apostołów (Divisio Apostolorum). Ikonografia kwater Drzwi Płockich przypomina o tej odległej tradycji. Oto schemat ukazujący przyporządkowanie kwater do XII artykułów wiary Składu Apostolskiego. Malarstwo Malarstwo sztalugowe W dziale malarstwa prezentujemy tylko trzy olejne obrazy na płótnie. Dwa ściśle związane z katedrą, wisiały w kaplicach nawy poprzecznej (transeptu) od końca XVIII w. do początków XX w. Trzeci zaś ukazuje najcenniejsze skarby katedralne w powiązaniu z dziejami Kapituły Katedralnej Płockiej. W trakcie renowacji katedry płockiej na początku XX w. arch. Stefan Szyllera zaprojektował nową aranżację w kaplicach transeptu. W miejsce dużych ołtarzowych obrazów wykuto okna, przywracając w ten sposób pierwotny zamysł architekta i umieszczono witraże. W kaplicy Najświętszego Sakramentu od 1798 r. wisiał obraz nieznanego malarza pt. Żal św. Piotra. Obraz ten przeniesiony został do muzeum diecezjalnego w roku 1901. Naprzeciwko, w kaplicy św. Zygmunta, kapituła katedralna wystawiła patronowi Płocka ołtarz i w 1792 r. zamówiła obraz z wizerunkiem świętego. Obraz ten w 1901 r. został przeniesiony do powstającego Muzeum Diecezjalnego. Obraz Jana Czesława Moniuszki, Cesarz Maksymilian I nadaje herb Kapitule Płockiej 1518 roku, powstał w 1908 r. Zrabowany w czasie II wojny światowej, staraniem Kapituły Katedralnej powrócił w 2016 r. Kapituła posiada herb od ponad 500 lat. Od cesarza Maksymiliana przyjmuje go wybitny biskup płocki Erazm Ciołek, na obrazie widoczne są najcenniejsze zabytki skarbca katedralnego: herma oraz pastorał bpa Krzyckiego. Zachwycająca neorenesansowa polichromia Płock i jego mieszkańcy uwiecznieni na dekoracjach ściennych autorstwa malarza Władysława Drapiewskiego. Po rozpoczęciu renowacji architektonicznej katedry na początku XX w. wykonanie polichromii powierzono Władysławowi Drapiewskiego, który w trzech etapach: przed I wojną światową, w okresie międzywojennym i po II wojnie światowej pokrył wnętrze bazyliki płockiej polichromią renesansową przy użyciu wyjątkowo trwałych barwników mineralnych Keima. Malatura opowiada ewangeliczne dzieje, ukazuje kult Maryi i skłania do refleksji nad życiem Chrystusa. Sklepienie nawy głównej symbolizuje niebo. Na ścianach poniżej umieszczono sześć dużych obrazów przedstawiające sceny z życia Chrystusa. Charakterystyczny jest obraz przedstawiający nauczanie Chrystusa na górze na tle Płocka. Treść dekoracji malarskiej w kopule i we wspierającej ją konstrukcji architektonicznej przedstawia działalność Ducha Świętego w Kościele. Odmienną treść, nawiązującą do wezwania świątyni, prezentuje polichromia prezbiterium poświęcona kultowi Matki Bożej. Wiara i historia zapisane w szkle witraży Renowacja architektoniczna katedry na początku XX w. łączyła się z pracami przy witrażach, które miały stanowić całość z polichromią. Największy witraż znajduje się w apsydzie prezbiterium nad ołtarzem i przedstawia Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny. Na kolejnych ukazano Zwiastowanie Maryi Panny, Maryję tronującą z Dzieciątkiem, Maryję na tronie oraz Niewiastę obleczoną w Słońce. W lewej nawie bocznej dekoracyjne okna przedstawiają królową Jadwigę, św. Andrzeja Bobolę i św. Piusa X, natomiast w prawej św. Józefa Robotnika, św. Wojciecha i św. Jacka Odrowąża. W lewej kaplicy transeptu znajduje się witraż Serca Jezusowego, a naprzeciwko św. Zygmunta, patrona Płocka. Kaplicę Sierpskich ozdabia witraż św. Antoniego z Dzieciątkiem Jezus, natomiast Kaplicę królewską Śluby Jana Kazimierza. Część witraży została wykonana według projektu autora polichromii Władysława Drapiewskiego, natomiast pozostałe wykonano w II połowie XX wieku. Skarbiec Bezcenne rękodzieło z katedralnego skarbca Korona, relikwiarze, naczynia liturgiczne i ornaty, czyli co skrywa skarbiec katedralny. Katedra płocka, jako jedna z najstarszych, posiada wspaniałe zabytki złotnictwa i rzemiosła artystycznego. Pierwotnie gromadzono je w skarbcu katedralnym, który znajdował się nad północną zakrystią i aż do końca XVIII w. należał do najbogatszych w Polsce. Obecnie zbiory znajdują się w pobliskim Muzeum Diecezjalnym w opactwie pobenedyktyńskim oraz w specjalnie wzniesionym przez architekta ostatniej przebudowy świątyni przykatedralnym budynku. Najwartościowsze zabytki skarbca stanowią: dzieło złotnictwa romańskich czasów średniowiecza – srebrny, pozłacany kielich z pateną, ufundowany przez księcia Konrada I Mazowieckiego w 1239 r., relikwiarz hermowy św. Zygmunta z 1370 r. fundacji króla Kazimierza Wielkiego, zwieńczony najstarszym zachowaną polską koroną XIII z wieku, ozdobioną szafirami, rubinami i perłami, puszkę czerwińską z ok. 1180 r. oraz komplet szat liturgicznych i złoty kielich z początku XVII w. fundacji biskupa Karola Ferdynanda Wazy. Promocja Kultury Projekt „Cyfryzacja i wirtualizacja Katedry Piastów w Płocku, serca Wzgórza Tumskiego – Pomnika Historii” otrzymał dofinansowanie ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych.

Kongres 108. Męczenników II Wojny Światowej. Tam, gdzie przekreślano wiarę w Boga, zakwitła wiara. Tam, gdzie przekreślano nadzieję, zakrólowała nadzieja. I tam, gdzie panowała nienawiść, rozkwitła miłość - powiedział w czwartek biskup płocki Szymon Stułkowski podczas mszy świętej inaugurującej 4. Kongres 108. Opublikowano: 2016-11-15 17:25:28+01:00 Dział: Historia Historia opublikowano: 2016-11-15 17:25:28+01:00 fot. IPN IPN wznowi w 2017 r. prace archeologiczne na terenie dawnego aresztu NKWD i UB w Płocku (Mazowieckie). W trakcie drugiego etapu badań odnaleziono tam szczątki ludzkie pochodzące z lat 40. i 50. XX wieku oraz pochówki o wiele starsze, średniowieczne. Obecne badania na terenie dawnego aresztu NKWD i UB w Płocku prowadzone były przez Instytut Pamięci Narodowej od 2 listopada. Na szczątki ludzkie natrafiono w miejscu rozebranych garaży, w pobliżu których, podczas pierwszego etapu prac archeologicznych w 2015 r., znaleziono niepełny szkielet, czaszkę i szereg pojedynczych kości, a także artefakty, w tym metalowy, wojskowy guzik z wizerunkiem orła w koronie. Prace poszukiwawcze z udziałem archeologów będą tam kontynuowane w 2017 r. - poinformował we wtorek PAP wiceprezes IPN dr hab. Krzysztof Szwagrzyk, kierujący ogólnopolskimi poszukiwaniami miejsc spoczynku ofiar komunistycznego terroru. Tym razem odnaleźliśmy szczątki, w przypadku których istnieje przypuszczenie, iż mogą to być ofiary komunizmu z lat 40. i 50. XX wieku, a jednocześnie natrafiliśmy na szereg pochówków znacznie starszych, prawdopodobnie średniowiecznych. Myślimy, że jest to nieznane dotąd dawne cmentarzysko miejskie, założone w miejscu, gdzie o wiele później, w XX wieku swoje ofiary grzebali komuniści. Jest to więc sytuacja szczególna — powiedział PAP dr Szwagrzyk. Jak zaznaczył, znalezione obecnie szczątki to - według wstępnych ustaleń - w trzech przypadkach osoby pogrzebane w latach 40. i 50. XX wieku, a pozostałe to pochówki średniowieczne - mniej więcej kilkunastu osób. Dokonane odkrycia oznaczają, że w roku następnym, kiedy znowu będziemy kontynuowali prace poszukiwawcze w Płocku, równolegle będą tam pracowali archeolodzy, badający sąsiednie stanowisko, to właśnie określane obecnie, jako pochówki średniowieczne — dodał dr Szwagrzyk. Wyjaśnił iż poszukiwania kontynuowane będą na terenie dawnego parkingu - w latach 80. XX wieku parking i garaże należały do ówczesnej Komendy Wojewódzkiej MO w Płocku. Poszukujemy szczątków około dziesięciu osób. Wiemy, że ludzie ci w latach 40. i 50. XX wieku zostali zabici w pobliskim budynku aresztu bądź zmarli tam w wyniku stosowanych metod śledczych. Będziemy więc w przyszłym roku badali kolejne miejsca na tym terenie, ale trudno teraz dokładnie określić, w jakim dokładnie terminie, prace zostaną wznowione, czy będzie to wiosną — podkreślił dr Szwagrzyk. Czytaj dalej na następnej stronie Drukujesz tylko jedną stronę artykułu. Aby wydrukować wszystkie strony, kliknij w przycisk "Drukuj" znajdujący się na początku artykułu. IPN wznowi w 2017 r. prace archeologiczne na terenie dawnego aresztu NKWD i UB w Płocku (Mazowieckie). W trakcie drugiego etapu badań odnaleziono tam szczątki ludzkie pochodzące z lat 40. i 50. XX wieku oraz pochówki o wiele starsze, średniowieczne. Obecne badania na terenie dawnego aresztu NKWD i UB w Płocku prowadzone były przez Instytut Pamięci Narodowej od 2 listopada. Na szczątki ludzkie natrafiono w miejscu rozebranych garaży, w pobliżu których, podczas pierwszego etapu prac archeologicznych w 2015 r., znaleziono niepełny szkielet, czaszkę i szereg pojedynczych kości, a także artefakty, w tym metalowy, wojskowy guzik z wizerunkiem orła w koronie. Prace poszukiwawcze z udziałem archeologów będą tam kontynuowane w 2017 r. - poinformował we wtorek PAP wiceprezes IPN dr hab. Krzysztof Szwagrzyk, kierujący ogólnopolskimi poszukiwaniami miejsc spoczynku ofiar komunistycznego terroru. Tym razem odnaleźliśmy szczątki, w przypadku których istnieje przypuszczenie, iż mogą to być ofiary komunizmu z lat 40. i 50. XX wieku, a jednocześnie natrafiliśmy na szereg pochówków znacznie starszych, prawdopodobnie średniowiecznych. Myślimy, że jest to nieznane dotąd dawne cmentarzysko miejskie, założone w miejscu, gdzie o wiele później, w XX wieku swoje ofiary grzebali komuniści. Jest to więc sytuacja szczególna — powiedział PAP dr Szwagrzyk. Jak zaznaczył, znalezione obecnie szczątki to - według wstępnych ustaleń - w trzech przypadkach osoby pogrzebane w latach 40. i 50. XX wieku, a pozostałe to pochówki średniowieczne - mniej więcej kilkunastu osób. Dokonane odkrycia oznaczają, że w roku następnym, kiedy znowu będziemy kontynuowali prace poszukiwawcze w Płocku, równolegle będą tam pracowali archeolodzy, badający sąsiednie stanowisko, to właśnie określane obecnie, jako pochówki średniowieczne — dodał dr Szwagrzyk. Wyjaśnił iż poszukiwania kontynuowane będą na terenie dawnego parkingu - w latach 80. XX wieku parking i garaże należały do ówczesnej Komendy Wojewódzkiej MO w Płocku. Poszukujemy szczątków około dziesięciu osób. Wiemy, że ludzie ci w latach 40. i 50. XX wieku zostali zabici w pobliskim budynku aresztu bądź zmarli tam w wyniku stosowanych metod śledczych. Będziemy więc w przyszłym roku badali kolejne miejsca na tym terenie, ale trudno teraz dokładnie określić, w jakim dokładnie terminie, prace zostaną wznowione, czy będzie to wiosną — podkreślił dr Szwagrzyk. Czytaj dalej na następnej stronie Strona 1 z 2 Publikacja dostępna na stronie: W czwartek 12 października 2023 r. w Łubnicach w powiecie staszowskim został usunięty sowiecki obiekt propagandowy. Demontaż połączony był z briefingiem prasowym prezesa Instytutu Pamięci Narodowej dr. Karola Nawrockiego. Promocja książki o ofiarach wojennego terroru – Kielce, 11 października 2023 r. Znamy już pełen plan obchodów Narodowego Święta Niepodległości w Płocku. Wydarzenia towarzyszące zostały podzielone na cztery dni. Świętowanie zaczynamy w najbliższą Święto Niepodległości11 listopada to jedna z najważniejszych dat w historii Polski. Tego dnia, 1918 roku, ostatecznie odzyskaliśmy niepodległość po 123 latach zaborów. Święto było obchodzone od 1937 do 1945 roku. Wówczas zostało zniesione i przywrócone dopiero w 1989 roku po transformacji systemowej, która zaszła w Polsce. 11 listopada jest też dniem wolnym od pracy, co doskonale pokazuje, jak ważnym świętem jest ono dla Polaków. Ulice i domy przyzdabiają wtedy biało-czerwone flagi, przez co Polacy oddają swoją pamięć o bohaterach, dzięki którym zawdzięczają dziś życie w wolnej Polsce. O święcie pamiętają też miejskie władze w całym kraju, tak samo i w Płocku. Narodowe Święto Niepodległości w Płocku. Program obchodów Św... Obchody Narodowego Święta Niepodległości w PłockuW tym roku obchody zostały podzielone na cztery dni, podczas których odbywać się będą zupełnie różne i, na pierwszy rzut oka, nie powiązane ze sobą wydarzenia. Wszystkie z nich skoncentrowane będą jednak na tym, by uczcić to ważne wydarzenie w historii Polski. Władze Płocka przygotowały cztery dni obchodów - 6, 7, 10 i 11 listopada. Najwięcej będzie się, oczywiście, działo 11 listopada, czyli w przyszły czwartek, ale i w ten weekend w Płocku czuć będzie atmosferę Święta Niepodległości. Wszystko rozpocznie się w sobotę o 18:00 na Starym Rynku, gdzie będzie odbywał się Podwieczorek Patriotyczny. Całkowity plan obchodów Narodowego Święta Niepodległości w Płocku znajdziecie w opisach w naszej galerii. Gorąco zachęcamy do zapoznania się z nim, a także do aktywnego brania udziału w ofertyMateriały promocyjne partnera Wrocławski Park Przemysłowy to 163 hektarowy obszar położony niemal w samym centrum Wrocławia, o ponad 100-letnich tradycjach przemysłowych. WPP został utworzony na mocy umowy zawartej 14 marca 2005r. pomiędzy Gminą Wrocław, DOZAMEL Sp. z o.o., Archimedes S.A. i Wrocławskim Parkiem Technologicznym S.A. 7 grudnia 2007r. do grona sygnatariuszy dołączyły Bombardier Transportation
Rogatki WarszawskieZOO w PłockuNad WisłąBulwarMolo w PłockuMost im. Legionów PiłsudskiegoPlaże w PłockuAmfiteatrKościół farny św. BartłomiejaSpichlerz w Płocku – Muzeum EtnograficzneJar AbisyniaKatedra Kościoła MariawitówKim są Mariawici?Dawna Baszta ObronnaKościół św. Jana ChrzcicielaMury obronne PłockaDom Rabina i SynagogaMuzeum Mazowieckie w PłockuBiblioteka Naukowa im. Zielińskich – „Dom Pod Opatrznością”Stary Rynek w PłockuRatuszSanktuarium Bożego MiłosierdziaMałachowianka – najstarsza szkoła w PolsceZamek i Muzeum DiecezjalneBazylika Katedralna Wniebowzięcia NMPOdwachKościół św. DominikaWieża ciśnieńGdzie w Płocku zjeść i wypić dobre piwo?Alternatywne spacery po PłockuŚladami kociej łapySławni płocczanie w rzeźbieUtrwalone na kadrach filmu Płock, o czym niewielu wie, przed wiekami był stolicą Polski. Co więcej, miasto to jest starsze od Krakowa o 20 lat. Czy dzisiaj widać blask tamtych dni? Wyrusz z nami śladami atrakcji, których w Płocku jest dość dużo. Poznasz historię, ciekawe miejsca i napijesz się dobrego regionalnego piwa. Dla sprawniejszego poruszania się po mieście przygotowaliśmy dla Ciebie mapkę z zaznaczonymi atrakcjami. A na końcu tekstu wspominamy o innych alternatywnych sposobach poznawania Płocka. Jeśli odwiedzisz Płock podróżując samochodem, musisz pamiętać, że praktycznie całe centrum objęte jest strefą płatnego uniknąć dodatkowych kosztów, zaparkowaliśmy niedaleko naszej pierwszej atrakcji – w miejscu, które leży poza strefą opłat. Rogatki Warszawskie Kiedyś chcąc wjechać do Płocka, trzeba było minąć rogatki. Dziś, choć nieużywane do swojego pierwotnego celu, zdobią architektonicznie miasto. Najstarszymi z nich są Rogatki Warszawskie. Zostały one wybudowane w latach 1816 – 1818. Ich projektant Jakub Kubicki miał już duże doświadczenie w tego typu budynkach. Poprzednie jego dzieła możesz znaleźć chociażby w polskiej stolicy, czyli rogatki mokotowskie i grochowskie. Jednak jednym z jego największych dzieł jest Belweder w Warszawie. Rogatki Warszawskie w Płocku są ustawionymi naprzeciw siebie budynkami w stylu klasycystycznym z jońskimi kolumnami. Patrząc na nie od razu widać, że były ważnymi budynkami. ZOO w Płocku Ogród Zoologiczny w Płocku został uruchomiony w 1951 roku. Jednak już wcześniej mieszkańcy miasta mogli podziwiać rośliny i zwierzęta w niewielkim ogródku. W późniejszych latach liczba zwierząt sukcesywnie rosła i tak w obecnej chwili płockie ZOO może poszczycić się 580 gatunkami zwierząt. Piękne położenie wśród dużej ilości zieleni powoduje, że miejsce to chętnie odwiedzają mieszkańcy i turyści. Jeśli zostaniesz w Płocku na dłużej, koniecznie tam zajrzyj. Więcej informacji oraz zaproszenie do wirtualnej podróży znajdziesz na stronie internetowej ZOO. Miejski Ogród Zoologiczny w Płocku, ul. Norbertańska 2Godziny otwarcia: IX-I 9:00-16:00, II-III i X 9:00-17:00, IV i IX 9:00-18:00, V-VIII 9:00-19:00Ceny biletów: normalny 25 zł, ulgowy 17 zł, rodzinny 17 zł Nad Wisłą Płock położony jest nad naszą najdłuższą rzeką, która rozlewa się w nim szerzej niż w Warszawie. Oczywistym jest więc, że tereny nadbrzeżne wykorzystano do uprawiania rekreacji i spędzania wolnego czasu. Bulwar Na prawym brzegu Wisły, a więc tym na którym leży centralna część miasta i tym, które zwiedzaliśmy, wybudowano bulwar. Możesz po nim spacerować, bawić się na różnego rodzaju instalacjach albo usiąść pod dachem, chroniąc się przed słońcem lub deszczem. Wzdłuż bulwaru znajduje się również kilka przystani, do których przybijają statki pasażerskie i prywatne jachty lub łodzie. Bulwar nosi imię Stanisława Górnickiego – człowieka, który zasłużył się niezwykle dla Płocka. Żył na przełomie XIX i XX wieku i był armatorem żeglugi parowej. Nie poprzestał jednak wyłącznie na tym interesie. To dzięki niemu Płocczanie mogli cieszyć się elektrycznością (był właścicielem pierwszej elektrowni) oraz oglądać ruchome obrazy w pierwszym w mieście kinie publicznym. Molo w Płocku Spacerując Bulwarem Stanisława Górnickiego dojdziesz w końcu do płockiego mola. Jest ono jednak trochę inne niż inne tego typu budowle. Co je wyróżnia? Molo w Płocku ustawione jest nie jak pozostałe prostopadle, a równolegle do brzegu. Czyni to je jedynym w Polsce tak skonstruowanym obiektem. Molo w Płocku zostało wybudowane w latach 2010-2011. Ma długość 358 metrów, a wzdłuż centralnej jego części poustawiano ławeczki, z których można oglądać zarówno Wisłę, jak i piękną panoramę Wzgórza Tumskiego. Dochodząc do jego końca, możesz usiąść przy jednym z kawiarnianych stolików i delektować się smakiem dobrej kawy. Most im. Legionów Piłsudskiego Będąc nad Wisłą zwróć uwagę na przerzucony nad jej wodami duży żelazny most. Poruszają się po nim zarówno samochody, jak i pociągi. Został wybudowany w 1938 roku i na ówczesne czasy był najdłuższym mostem w Polsce (690 m). Burzliwe czasy II wojny światowej nie oszczędziły i płockiego mostu. Najpierw wysadzili go Polacy, a następnie po odbudowie – Niemcy. Jeśli dokładnie przyjrzysz się Mostowi im. Legionów Piłsudskiego, to zauważysz, że posiada jeszcze jedną ciekawostkę architektoniczną. Każde z jego 8 przęseł jest inne. Fanaberia architekta, a może partactwo wykonawców? Nic z tych rzeczy. Przęsła muszą mieć różną wysokość, gdyż różnica wysokości pomiędzy jednym a drugim brzegiem Wisły wynosi w tym miejscu aż 8 metrów. Podobno po zmierzchu można podziwiać specjalną iluminację tej budowli mieniącą się trzema kolorami: niebieskim, czerwonym i beżowym. Od 1938 roku są to barwy Płocka. Plaże w Płocku Jeśli zamiast odkrywania ciekawych miejsc wolisz poleżeć i poopalać się na plaży, to Płock oferuje ich nawet kilka. Pierwsza, według nas bardziej dzika, rozciąga się wzdłuż brzegów Wisły, zaczynając się na końcu bulwaru. Zorganizowano przy niej parking, więc nie będziesz miał problemu z pozostawieniem samochodu. Nam jednak bardziej spodobała się plaża znajdująca się dosłownie kilkaset metrów dalej. Choć znacznie mniejsza, to jednak dużo lepiej zagospodarowana i częściowo osłonięta drzewami plaża nad Zalewem Sobótka. Wyznaczono na niej nawet kąpielisko, więc Twoje pociechy będą mogły popluskać się pod okiem ratownika. Amfiteatr Idąc wzdłuż Wisły, na wysokości molo zwrócisz na pewno uwagę na dość futurystycznie wyglądający budynek. Nam trochę przypominał on statek kosmiczny. Jest to płocki Amfiteatr. Pierwszy tego typu budynek wybudowano w tym miejscu już w latach 60-tych XX wieku. Niestety po kilkudziesięciu latach użytkowania trzeba było poddać go modernizacji, bo zagrażał zarówno artystom, jak i widowni. Po poważnych remontach w 2008 roku Amfiteatr został oddany do użytku ponownie i od tamtego czasu gościł już wielu artystów sceny muzycznej czy kabaretowej. Jeśli myślisz o wybraniu się na organizowaną tam imprezę, zajrzyj na stronę Amfiteatru. Możesz poznać tam repertuar lub kupić bilet. Miejsc przewidzianych dla widzów jest 3500. Dużo? To spróbuj dostać bilet na Płocką Noc Kabaretową lub występy gwiazd muzyki rozrywkowej. Kościół farny św. Bartłomieja Pierwszą świątynią w naszym zestawieniu jest wybudowany na wzgórzu Kościół św. Bartłomieja. Został on postawiony w 1356 roku z inicjatywy króla Kazimierza III Wielkiego, co czyni go najstarszym istniejącym kościołem parafialnym, jaki posiada Płock. Co więcej, podobno działa nieprzerwanie od 1356 roku, a więc ponad 660 lat. Początkowo wejście do Kościoła św. Bartłomieja znajdowało się od strony Wisły, a nie tak jak dzisiaj od strony rynku. Zmiana nastąpiła po osunięciu się skarpy w 1723 roku, kiedy to przystąpiono do remontu kościoła. Warto zajrzeć do wnętrz tej budowli. Choć nie powalają wielką ilością złoceń ani bogactwem wystroju, to czuć w nich ciszę i spokój. Przyjrzyj się ołtarzowi i zdobieniom na ścianach, a jesteśmy przekonani, że Cię zachwycą. Spichlerz w Płocku – Muzeum Etnograficzne Ostatnim budynkiem na skarpie zwróconej swoim czołem do Wisły jest dawny spichlerz. Został on wybudowany na przełomie XIX i XX wieku i służył do magazynowania żywności. Dziś jego funkcja jest zgoła inna. Po koniecznych przeróbkach i modernizacjach wnętrza powstał w nim oddział Muzeum Mazowieckiego poświęcony etnografii. Obecnie znajdują się tam trzy wystawy stałe: Kultura Mazowsza w ludowej wizji świata – przedstawia grupy ludności zamieszkujące Mazowsze oraz ich zwyczaje i przekonaniaSztuka Dalekiego Wschodu. Płockie skarby buddyjskiej Azji – jak się pewnie domyślasz, gromadzi eksponaty sztuki orientalnejBolesław Biegas, rzeźba i malarstwo – zbiory obejmują prace polskiego artysty przełomu XIX i XX wieku. Jeśli nie chcesz lub nie masz czasu na zaglądanie do wnętrz Spichlerza, to zawadź o niewielki, zdawałoby się zaniedbany skwerek przed nim. Znajdziesz tam kilka ciekawych prac. I to zupełnie za darmo. Muzeum Etnograficzne w Płocku, ul. Kazimierza Wielkiego 11bGodziny otwarcia: 1 V – 14 X 10:00-17:00, 15 X – 30 IV 10:00-16:00, poniedziałki zamknięteCeny biletów: normalny 5 zł, ulgowy 3 zł, rodzinny 10 zł Jar Abisynia Nie wiemy jak Ciebie, ale nas spacer w pełnym słońcu męczy. Dlatego też z wielkim entuzjazmem schowaliśmy się w cień, jaki dawały drzewa parkowe znajdujące się nieopodal Muzeum Etnograficznego. Miejsce to, dziś piękne i zielone, dawniej jako położone blisko rogatek miejskich było zamieszkane przez biedotę. Walące się domy i nieprzejezdne po ulewach drogi dopełniały obrazu żalu i rozpaczy. Cieszymy się więc, że te czasy już minęły i Jar Abisynia służy mieszkańcom i turystom do schronienia przed palącym słońcem czy zabaw z dziećmi. Katedra Kościoła Mariawitów Schłodzeni cieniem Jaru Abisynia ruszyliśmy ulicą Kazimierza Wielkiego. Już po chwili marszu zobaczyliśmy przepiękny kościół i zabudowania klasztorne. Katedra Kościoła Starokatolickiego Mariawitów zwana też Świątynią Miłosierdzia i Miłości robi duże wrażenie. Wybudowano ją w 1914 roku z inicjatywy św. Marii Franciszki Kozłowskiej, którą wyznawcy tej religii nazywają Mateczką. Architektura w stylu neogotyku angielskiego oraz dobrze prowadzone ogrody zewnętrzne przyciągają z daleka wzrok. Warto też zajrzeć do wnętrza świątyni oraz pomieszczeń klasztornych, w których mieszkała św. Maria Franciszka Kozłowska. Urządzono w nich izbę pamięci gromadzącą przedmioty związane z tą najważniejszą osobą w kościele mariawickim. Kim są Mariawici? Mariawici są odłamem chrześcijaństwa wywodzącym się początkowo z kościoła rzymskokatolickiego, który na początku XX wieku zdelegalizował ich działalność. Obecnie działają w rycie starokatolickim na podstawie włączenia do Unii Utrechckiej Kościołów Starokatolickich. Nazwa Mariawici wywodzi się z łacińskich słów „Mariae vitam”, co w wolnym tłumaczeniu oznacza „naśladujący życie Maryi”. Podstawowe zasady wiary są takie same jak w kościele rzymskokatolickim. Co więc je odróżnia? komunia święta przyjmowana jest pod dwiema postaciamidorośli przystępują do spowiedzi w formie publicznejduchownych nie obowiązuje celibatmsza jest odprawiana w językach narodowych w rycie podobnym do trydenckiegowszystkie posługi w kościele są bezpłatne (duchownym nie wolno żądać zapłaty) Obecnie liczba wiernych tego kościoła wynosi ok. 30 tys, z czego 20 tys w Polsce, a katedra mariawicka w Płocku jest jego najważniejszą świątynią na świecie. Dawna Baszta Obronna Jako jedno z najważniejszych miast województwa mazowieckiego Płock był otoczony murami miejskimi. Znajdowało się na nim aż 19 baszt obronnych. Do dzisiejszych czasów zachowała się niestety tylko jedna. Nie podzieliła losu pozostałych, bo… w XVIII wieku przebudowano ją na budynek mieszkalny. Obecnie znajdują się w niej biura Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Mamy nadzieję, że jest to wystarczająca ochrona dla tego miejsca, które jest przykładem gotyku ceglanego. Kościół św. Jana Chrzciciela W 1771 roku ojcowie reformaci wznieśli w Płocku swoją świątynię. W kolejnych latach dobudowali do niej klasztor, w którym zamieszkali. Minęło prawie sto lat i nastąpiła kasata zakonu, a jego budynki zostały przejęte przez kościół rzymskokatolicki. Od tamtego czasu w klasztorze znajduje się Wyższe Seminarium Duchowne w Płocku. Do jego prywatnych pomieszczeń raczej nie zajrzysz, ale warto wstąpić do kościoła, który obecnie nosi wezwanie św. Jana Chrzciciela. Zachowały się tam bowiem do dnia dzisiejszego oryginalne: ołtarze, ambona, a nawet konfesjonały z drugiej połowy XVIII wieku. Na ścianach w przedsionku znajdziesz też płyty upamiętniające stare rodziny płockie. Ciekawostką jest to, że w bibliotece Wyższego Seminarium Duchownego znajduje się najstarszy w Europie egzemplarz ewangeliarza (zbioru czytań mszalnych) pochodzący z XII wieku oraz Pontyfikał Płocki (średniowieczna księga liturgiczna) z 1400 roku. Mury obronne Płocka Na skrzyżowaniu ulic Nowowiejskiego i Bielskiej znajdują się pozostałości po dawnych murach miejskich. Wybudowano je na mocy przywileju nadanego w 1353 roku przez króla Kazimierza Wielkiego. Sam dokument był bardzo dokładny, określał dane techniczne i sposób finansowania inwestycji. Trwała ona 16 lat, w ciągu których postawiono aż metrów obwarowań miejskich. Niestety na przełomie XVIII i XIX wieku postanowiono rozebrać cały mur. Udało się uratować jedynie ten niewielki, liczący około 15 metrów odcinek (a więc niecały 1% całości). Dom Rabina i Synagoga Płocka dzielnica żydowska była jedną z najstarszych w Polsce. Pierwsze wzmianki o niej zawierają dokumenty z początków XIII wieku i odnoszą się do już istniejącej gminy. W kolejnych latach następował rozwój społeczności. Trwało to do momentu, gdy bogactwo i wpływy Żydów zaczęły doskwierać zamożnym mieszczanom i przedstawicielom kościoła. Jednak nie udało się im całkowicie wykluczyć z życia przedstawicieli judaizmu i po pewnym czasie ich społeczność znowu się powiększyła. Dziś, mimo że w 1959 roku ostatni Żydzi opuścili Płock, możemy podziwiać stary Dom Rabina (nazwany tak zwyczajowo) oraz Synagogę, w której urządzono muzeum. Muzeum Żydów Mazowieckich w Płocku jest uznawane za jedno z najciekawszych w Polsce, obok warszawskiego Polin oraz placówki w Chmielniku. Muzeum Żydów Mazowieckich w Płocku, ul. Kwiatka 7Godziny otwarcia: 1 V – 14 X 10:00-17:00, 15 X – 30 IV 10:00-16:00Wstęp do muzeum jest bezpłatny Muzeum Mazowieckie w Płocku Głównym powodem, dla którego postanowiliśmy odwiedzić Płock, było Muzeum Mazowieckie, a dokładnie jego część zawierająca największą w Polsce kolekcję eksponatów secesyjnych i art deco. Na czterech piętrach rozmieszczono ekspozycje ukazujące: aranżację wnętrz mieszczańskichsale rzemiosła artystycznegogalerię malarstwa i rzeźby okresu Młodej Polskimedalierstwo i biżuterię z przełomu XIX i XX wieku. Odrębne miejsce w tym samym budynku zajmuje interesująca wystawa pod tytułem „X wieków Płocka”. Poza oczywistymi eksponatami możesz tam zobaczyć ogromną (40 m2) makietę Płocka z XVIII wieku czy wysłuchać słuchowiska słowno-muzycznego. Jako ciekawostkę dodamy jeszcze, że Muzeum Mazowieckie w Płocku jest najstarszym polskim muzeum powstałym z inicjatywy społecznej. Jego inauguracja miała miejsce w 1821 roku. Muzeum Mazowieckie w Płocku, ul. Tumska 8Godziny otwarcia: 1 V – 14 X 10:00-17:00, 15 X – 30 IV 10:00-16:00Ceny biletów: bilet normalny łączony 18 zł, tylko secesja 12 zł, bilety ulgowe odpowiednio 9 zł i 6 zł, można zakupić też bilet rodzinny w cenie 36 zł Biblioteka Naukowa im. Zielińskich – „Dom Pod Opatrznością” Kierując się od Muzeum Mazowieckiego w stronę płockiego rynku, zobaczysz spory plac z ciekawym budynkiem. Jest nim siódma z kolei wśród najstarszych bibliotek w Polsce. Założona w 1820 roku Biblioteka Naukowa im. Zielińskich świętuje w tym roku 200-lecie swojego istnienia. Jej fundatorzy reprezentowali działające do dzisiaj Towarzystwo Naukowe Płockie, które jest najstarszym z istniejących w Polsce towarzystw naukowych. Opiekunami tej instytucji w czasach jej powstania byli Stanisław Staszic, Julian Ursyn Niemcewicz czy Stanisław Kostka Potocki. Zbiory biblioteczne obejmują ponad pozycji, w tym starodruki, kartografię czy ikonografię. Posiadają też największe zbiory dotyczące Mazowsza Płockiego oraz samego miasta Płocka. Stary Rynek w Płocku Płocki Stary Rynek zajmuje powierzchnię m2. Miejsce usytuowania oraz kształt nie zmieniły się dużo od czasów jego utworzenia w początkach XIV wieku. Z tamtych lat nie pozostał jednak żaden ślad zabudowy, ponieważ wszystko strawiły liczne pożary, które wybuchały z powodu drewnianych konstrukcji domów. To, co dzisiaj widzimy, to architektura pochodząca z przełomu XVIII i XIX wieku. Najstarszą kamienicą jest znajdujący się przy Browarze Tumskim budynek z XVII wieku. Będąc na Starym Rynku w Płocku nie zapomnij zajrzeć do Informacji Turystycznej Płockiej Lokalnej Organizacji Turystycznej. W tym miejscu możesz uzyskać wiele ciekawych informacji o mieście. Na Starym Rynku znajdziesz też duży napis „I love Płock”, przy którym jak my możesz zrobić zdjęcie. Pamiętaj, że jeśli chcesz zrobić z kimś wspólną fotkę, to zabierz statyw do aparatu. My o tym zapomnieliśmy i mamy oddzielne zdjęcia. Ratusz Centralne miejsce na Starym Rynku zajmuje okazały Ratusz wybudowany w 1825 roku. Nie oznacza to oczywiście, że wcześniej Płock był pozbawiony tej instytucji. Pierwszy ratusz miejski postawiono w XV wieku, a w jego piwnicach podawano spragnionym trunki czyniące ich „szczęśliwszymi”. Aby nie było za kolorowo, po wyjściu z miejsca zabaw mogli oni spojrzeć na stojący przed budynkiem szafot. Ciekawostką jest, że projektantem obecnego Ratusza był nie kto inny jak opisywany już przez nas wyżej Jakub Kubicki – twórca warszawskiego Belwederu i płockich Rogatek Warszawskich. Natomiast w 1831 roku to właśnie w płockim Ratuszu swoje ostatnie posiedzenie miał Sejm Królestwa Polskiego. Jeśli dotrzecie na Stary Rynek o godzinie 12:00 lub 18:00, to usłyszycie rozlegający się z wieży ratuszowej hejnał płocki. W południe prezentowana jest też scena pasowania Bolesława Krzywoustego na rycerza. Bo musicie wiedzieć, że ten sławny wojownik pochodził właśnie z Płocka – ale o tym później. Sanktuarium Bożego Miłosierdzia Stary Rynek kryje też miejsce, do którego zmierza wielu głęboko wierzących katolików nie tylko z Polski, ale i całego świata. Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, a właściwie jego klasztor był miejscem pierwszego objawienia św. Siostry Faustyny Kowalskiej. Dostała ona w nim polecenie namalowania obrazu z podpisem „Jezu Ufam Tobie”. W 2000 roku kaplica klasztorna została podniesiona do rangi Diecezjalnego Sanktuarium Bożego Miłosierdzia. Możesz zobaczyć w niej obraz Jezusa Miłosiernego czy relikwie św. Siostry Faustyny. Małachowianka – najstarsza szkoła w Polsce Był XII wiek. Wdowa po Wojsławie, opiekunie Bolesława Krzywoustego, postanowiła przekazać datki na postawienie świątyni, która została poświęcona św. Michałowi. W 1180 roku, a więc prawie od samego początku istnienia kolegiaty, powstała przy niej szkoła typu „trivium”, co w dość swobodnym tłumaczeniu można przenieść na dzisiejszą szkołę podstawową. „Małachowianka”, bo taką nazwę nosi dzisiejsze (już) liceum, prowadzi naukę nieprzerwanie od ponad 800 lat. Czyni to z niej najstarszą polską szkołę. Jeśli zajrzysz do środka, to w dawnej kaplicy, która obecnie jest aulą, możesz zobaczyć przepiękne polichromie pochodzące z 1915 roku. W muzeum szkoły znajdziesz jeden z najstarszych w Polsce sztandarów harcerskich, który pochodzi z 1920 roku. Natomiast gdy nie straszne Ci wdrapywanie się po schodach, to z tarasu gotyckiej wieży będziesz podziwiać panoramę Płocka. Zamek i Muzeum Diecezjalne Tak ważne jak Płock miasto musiało w dawnych wiekach posiadać zamek. Podobno budowla ta była dość imponująca, a jej początki sięgały XIII wieku. Niestety do dnia dzisiejszego z powodu osunięcia się skarpy po warowni pozostały tylko dwie wieże. Pomiędzy nimi w XVIII wieku zakonnicy z opactwa benedyktynów postawili klasztor i kościół. Dzisiaj dawne zabudowania są w posiadaniu Diecezji Płockiej. Instytucja ta postanowiła uruchomić w części posiadanych pomieszczeń Muzeum Diecezjalne. Prezentuje ono dość pokaźne zbiory ofiarowywane przez kościoły całej diecezji. Skarbiec muzeum uważany jest za jeden z pięciu najbogatszych w Polsce. Znajdziesz wśród nich takie perełki jak: kielich Konrada Mazowieckiegopierwsze wydanie „Pana Tadeusza”najstarszą zachowaną polską koronę – Herm św. ZygmuntaXII-wieczną Biblię PłockąPerykopy ewangeliczne z 1160 roku dyplom lokacyjny miasta Płocka z 1237 roku. Muzeum Diecezjalne w Płocku, ul. Tumska 3AGodziny otwarcia: wtorek-piątek 10:30-14:00, sobota 10:00-16:00(niedziela i poniedziałek nieczynne)Ceny biletów: normalny 16 zł, ulgowy 8 zł, rodzinny 30 zł (max. 4 osoby) Bazylika Katedralna Wniebowzięcia NMP Na Wzgórzu Tumskim tuż przy budynkach Muzeum Diecezjalnego stoi jedna z najstarszych budowli sakralnych w Polsce – Bazylika Katedralna Wniebowzięcia NMP. Została konsekrowana w 1144 roku, a w jej wnętrzach wieczny spokój znaleźli dwaj polscy królowie – Władysław Herman i Bolesław Krzywousty. Zajrzyj do wnętrz tej świątyni, które według nas należą do jednych z najciekawszych jakie ostatnio oglądaliśmy. Niewątpliwie na uwagę zasługują też niesamowite Drzwi Płockie, a właściwie ich kopia, bo oryginał znajduje się w Soborze św. Sofii w Nowogrodzie Wielkim. Przepięknie zdobione przyciągają wzrok, ale łatwo je ominąć, jeśli wejdziesz bocznym wejściem. Odwach Idąc dalej przez Płock, zobaczyliśmy dość charakterystyczny budynek. Przypominał nam trochę Grób Nieznanego Żołnierza w Warszawie. Choć nie mieliśmy w planach tam dotrzeć, to skierowaliśmy się w jego stronę. I bardzo dobrze. Odwach został wybudowany w 1837 roku i służył jako wartownia wojsk carskich. Już 26 lat później podczas powstania styczniowego był miejscem bohaterskiego, choć niestety zakończonego klęską ataku powstańców płockich. Za to w 1918 roku rozbrojono posterunek wojsk niemieckich i można było świętować wkroczenie do Płocka oddziałów gen. Józefa Hallera. W 1966 roku została przed Odwachem odsłonięta płyta upamiętniająca Nieznanego Żołnierza. To miejsce hołdu wszystkich poległych w obronie Polski. Kościół św. Dominika W 1225 roku z polecenia księcia Konrada Mazowieckiego sprowadzono do Płocka zakon dominikanów. Wybudowano dla nich klasztor z niewielkim kościołem. Miejsce, w którym go umieszczono, znajdowało się na obrzeżach miasta, o czym wspomina akt lokacyjny Płocka. Niestety już parę lat później zabudowania zostały zniszczone w wyniku najazdu Pomorzan i przez prawie 200 lat ich nie odbudowano. W XVI wieku sytuacja była już jednak zgoła inna. Wzniesiony ponownie i przebudowany na styl renesansowy Kościół św. Dominika był jednym z najpiękniejszych w Płocku. Obecnie po kilku innych przebudowach jego zewnętrzna forma straciła trochę na wartości. Jednak jeśli zajrzysz do wnętrz, to znajdziesz tam rokokowy ołtarz i ambonę pochodząca z XVIII wieku, marmurową barokową chrzcielnicę czy piękny historyczny krucyfiks. Wieża ciśnień Wybudowana w 1894 roku wieża ciśnień była częścią planu unowocześnienia wodociągów miejskich. Aby zapewnić odpowiednie ciśnienie w rurach, na szczycie tej budowli zamontowano zbiornik mieszczący aż wiader. Dziś choć już nie pełni swojej podstawowej funkcji, też związana jest z dostarczaniem płynów dla ludzi. Do starego budynku dobudowano duży taras i otwarto restaurację o nazwie… no jakże by inaczej „Wieża Ciśnień”. Choć nie kupowaliśmy tam żadnego posiłku, to słyszeliśmy, że warto tam wpaść na małą szamę. Gdzie w Płocku zjeść i wypić dobre piwo? Każdy podróżnik / turysta choćby nie wiemy jak zaprzeczał, to w końcu musi coś zjeść i wypić. A najlepiej udać się do sprawdzonej knajpki i być pewnym, że nie dopadnie nas zemsta faraona czy innego mściwego władcy. My gdy dorwał nas wcale nie mały głód, ruszyliśmy na Stary Rynek, aby usiąść w ogródku ponoć jednej z najlepszych restauracji Płocka. Nosi ona nazwę Browar Tumski. Kelnerzy byli mili i doradzili nam kilka potraw. Dodatkowo zamówiliśmy miejscowe piwo. Porcje były spore, a co ważne wszystko nam smakowało, a trunki ugasiły nasze pragnienie. Śmiało możemy polecić Ci tę restaurację, gdy będziesz przemierzać uliczki Płocka. Dodatkowo zaglądając do tego miejsca dowiesz się, jak powstaje regionalne piwo. Alternatywne spacery po Płocku Czy powyższy tekst pokazuje wszystkie atrakcje, jakie można znaleźć w Płocku? Oczywiście, że nie. Spróbuj też innych proponowanych niżej ścieżek lub połącz kilka z nich w jedną całość i stwórz własną trasę. Śladami kociej łapy Od pewnego czasu Płock został opanowany przez koty. Nie, nie te żywe, polujące na myszy czy szczury. Jeśli będziesz rozglądał się bacznie, to na pewno wypatrzysz przedstawicieli tej rasy spacerujących po murach, słupach czy elementach architektury miejskiej. Taką trasę możesz śmiało połączyć z podziwianiem płockiego street artu. Tym bardziej, że czasami za powstawaniem tej sztuki stoją ci sami tajemniczy ludzie podpisujący się Inko Gnito. Sławni płocczanie w rzeźbie Płock lubi pokazywać to, co ma najlepszego. Czemu więc miałby się wstydzić ludzi, którzy związani są z tym miastem? Rusz śladem ich pomników. My spotkaliśmy: Bolesława Krzywoustego – nieustraszonego króla i wodza, który prowadził polskie zastępy zbrojnych do wielu wygranych bitewWacława Milke – instruktora harcerskiego, społecznika i animatora życia kulturalnego, który był także twórcą Dni Historii Płocka i Kawalerem Orderu UśmiechuTadeusza Mazowieckiego – premiera pierwszego rządu III Rzeczypospolitej, Kawalera Orderu Orła Białego i autora aktualnych do dzisiaj słów „Można się różnić, można się spierać. Ale nie wolno się nienawidzić”Mirę Zimińską-Sygietyńską – aktorkę, reżyserkę i Damę Orderu Orła Białego, znaną przede wszystkim z założenia i kierowania Państwowego Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze”, o którym pisaliśmy w tekście Zespół Mazowsze – w regionalnych barwachJakuba Chojnackiego – niezwykle zasłużonego dla Płocka działacza i prezesa Towarzystwa Naukowego Płockiego, uhonorowanego wieloma odznaczeniami państwowymi, w tym Wielkim Orderem Odrodzenia PolskiWładysława Broniewskiego – jednego z najwybitniejszych polskich poetów, żołnierza Legionów Polskich i Armii Andersa. Jego wiersz „Bagnet na broń” często porównywano do napisanej przez Adama Mickiewicza „Ody do młodości”. Utrwalone na kadrach filmu Dawna stolica Polski była plenerem do wielu filmów fabularnych. Może pokusisz się do ruszenia ich drogą i odszukasz w Płocku miejsca, gdzie kręcono Stawkę większą niż życieCzas HonoruSzatana z siódmej klasyPana Kleksa w kosmosieMiłośćFenomen. W mieście tym powstał tez pierwszy powojenny film kryminalny „Dotknięcie nocy”, którego reżyserem był słynny Stefan Bareia. Podziel się z nami swoimi wrażeniami z pobytu w Płocku. A może polecisz coś nam i naszym czytelnikom, co ominęliśmy w tym tekście? Będziemy Ci bardzo wdzięczni za komentarze pod tym artykułem. A już niedługo kolejne miasto na naszej trasie.
Z okazji Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych, 27 lutego oraz 1 marca br. w Płocku miały miejsce uroczyste obchody tego święta. W wydarzeniu wzięła udział, w imieniu Wojewody Mazowieckiego Konstantego Radziwiłła, Kierownik Delegatury Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego w Płocku Marlena Mazurska.
Robert Kalota w dniu został zarejestrowany pod nr Pl 7161 do Sprawy Operacyjnego Rozpracowania (SOR) krypt. "Sekta" nr 6779 jako "osoba do sprawy". Sprawa prowadzona była od przez Wydz. III KWMO w Płocku w związku z podejrzeniem istnienia nielegalnego związku młodzieżowego, działającego na terenie miasta Płocka. R. Kalota był podejrzewany o przynależność do w/w organizacji. Po zakończeniu czynności operacyjnych, materiały złożono do Wydz. "C" WUSW w Płocku pod nr 1135/II, a następnie zniszczono we własnym zakresie. Materiały o sygn. 1135/II zniszczono. Wpis na podstawie zapisów kartoteczno-ewidencyjnych. R. Kalota od był rozpracowywany (pod nr 7161) w ramach Sprawy Operacyjnego Rozpracowania (SOR) krypt. "Legionista" nr Pl 10602 prowadzonej od przez Wydział III WUSW w Płocku. Powodem rejestracji było podejrzenie o przynależność w/w do nieformalnej grupy młodzieżowej w Płocku. Materiały sprawy zniszczono w jednostce operacyjnej. Wpis na podstawie zapisów ewidencyjno-kartotecznych. Akta sądowe sprawy karnej, prowadzonej w związku z rozpowszechnianiem wrogiej, antypaństwowej propagandy w okresie od 198 do kwietnia 1983 na terenie miasta Płocka przez osoby będące członkami zdelegalizowanego związku "Solidarność" Region Płocki. W wyniku przeprowadzonego śledztwa funkcjonariusze KWMO w Płocku ustalili personalia szeregu osób biorących udział w tej zakrojonej na szeroką skalę propagandowej akcji. Przeszukania mieszkań, przeprowadzone u osób podejrzanych o w/w działalność, doprowadziły do aresztowania tychże osób, a następnie postawienia prokuratorskich zarzutów. Jedną z zatrzymanych wówczas osób był Robert Kalota, w którego mieszkaniu podczas przeszukania, mającego miejsce w dniu funkcjonariusze zarekwirowali nie tylko nielegalne wydawnictwa, ale także urządzenie do powielania zakazanej prasy i ulotek oraz maszynę do pisania. Robert Kalota podobnie jak inne zatrzymane w sprawie osoby, został osadzony w areszcie, w którym przebywał do Prowadzone śledztwo zostało zamknięte zaś akta sprawy dnia przesłano wraz z aktem oskarżenia do Sądu Rejonowego w celu dalszego prowadzenia sprawy. Rozstrzygnięcie w/w sprawy miało miejsce podczas posiedzenia sądu, które odbyło się w dniach 24 i Wówczas w stosunku do wszystkich osób oskarżonych w sprawie w tym również wobec Roberta Kaloty sąd, korzystając z przepisów nowo wprowadzonej ustawy o amnestii z dnia wydał postanowienie o umorzeniu postępowania karnego na okres próby 2 lat. Ponadto zarządzono przepadek na rzecz Skarbu Państwa wszystkich zgromadzonych w sprawie dowodów rzeczowych. W późniejszym czasie - na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Płocku, korzystając z przepisów ustawy z dnia o przebaczeniu i puszczeniu w niepamięć niektórych przestępstw i wykroczeń, wpisy w rejestrze skazanych odnośnie wszystkich osób skazanych w sprawie zostały usunięte. Natomiast w wyniku rewizji nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego z dnia Sąd Najwyższy w Warszawie na posiedzeniu z dnia uchylił postanowienie SR w Płocku, a postępowanie karne umorzył na podstawie art. 11 pkt. 1 Akta kontrolne śledztwa, prowadzonego w w/w sprawie złożono w Wydziale "C" WUSW Płock do nr 111/III. IPN BU 1144/1 t. 1-19. Materiały sprawy karnej, prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Płocku przeciwko jednemu z byłych czołowych działaczy "Solidarności" z regionu płockiego, kóry przed wprowadzeniem stanu wojennego pełnił funkcję przewodniczącego KPN-u w tymże regionie. Śledztwo prowadzone w powyższej sprawie przez funkcjonariuszy WUSW w Płocku pod nadzorem Prokuratora Rejonowego, zostało wszczęte w dniu a następnie sprawę wraz z aktem oskarżenia przekazano do sądu. W materiałach archiwalnych Robert Kalota występuje, jako jedna z osób przesłuchanych w trakcie prowadzonego śledztwa w charakterze świadka. Powodem przesłuchania ww., które miało miejsce w WUSW w Płocku był fakt znalezienia przez funkcjonariuszy w miejscu jego zamieszkania 4 egzemplarzy ulotek zatytułowanych "Odezwa", które Robert Kalota miał prawdopodobnie otrzymać od oskarżonego. Robert Kalota w trakcie przesłuchania odmawiał udzielania odpowiedzi na zadawane pytania, a protokół dot. złożonych przez niego zeznań, odczytano w trakcie późniejszej rozprawy sądowej. Ponadto z treści pytań zadawanych Robertowi Kalocie podczas przesłuchania wynika, iz był on również obiektem czynnego zainteresowania ze strony służb bezpieczeństwa z racji swych powiązań z solidarnościowym podziemiem. Przewód sądowy zakończono wydaniem wyroku w dniu IPN BU 517/15 (RSD 4/85, Ds. 774/85). Materiały Sprawy Operacyjnego Rozpracowania (SOR) krypt. "Federacja" o nr rej. Gd 50428, prowadzonej przez Wydział III-1 WUSW w Gdańsku, w okresie Sprawę operacyjną prowadzono w związku z działalnością nielegalnej organizacji młodzieżowej o nazwie Gdańska Federacja Młodzieży Walczącej, powołanej w w ramach działajacej ówcześnie Federacji Młodzieży Walczącej. Głównym celem organizacji wywodzącej sie ze środowiska młodzieży szkolnej IX Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku była walka z ustrojem panującym w Polsce poprzez kolportaż wydawanej prasy podziemnej, ulotek oraz organizownie wieców i manifestacji. Robert Kalota w materiałach prowadzonej sprawy wymieniany jest, jako autor jednego z artykułów, który zamieszczono w nr 1 nielegalnego pisma FMW, wydawanym pod nazwą "Wiatr od Morza". W powyższym artykule, zatytułowanym "Relacja" zostało zawarte streszczenie listu, jaki Robert Kalota wystosował do Prokuratury Rejonowej w Płocku, w dniu IPN Gd 0027/3839 t. 2 (19956/II). Sprawa Operacyjnego Rozpracowania SOR "Federacja" o nr rej. 97390, prowadzona przez Wydział III Departamentu III MSW w Warszawie, w związku z działalnością nielegalnej organizacji młodzieżowej o nazwie "Federacja Młodzieży Walczącej", będącej kontynuacją rozwiązanej "Federacji Młodzieży Szkolnej". Organizacja została powołana w czasie spotkania młodzieży szkolnej i pracującej z terenu Warszawy w czerwcu 1984. W dokumentach sprawy Robert Kalota wymieniany jest, jako czołowy działacz FMW regionu Płock-Kutno, który powołano w czerwcu 1986. W skład tejże grupy wchodziły głównie osoby, które tak jak Robert Kalota były wcześniej związane z podziemnymi strukturami zdelegalizowanej "Solidarności". Grupa działaczy z Płocka wydawała pismo "Orlęta", zajmowała sie kolportażem nielegalnych wydawnictw, ulotek, jej przedstawiciele malowali na murach budynków antykomunistyczne hasła oraz uczestniczyli w nielegalnych wiecach i manifestacjach. Działania operacyjne związane z rozpracowywaniem nielegalnej organizacji zakończono w związku z zawartymi w 1989 porozumieniami "Okrągłego Stołu", które umożliwiły FMW podjęcie jawnej działalności. Materiały sprawy złożono następnie pod nr 55598/II w Archiwum Biura "C" MSW w Warszawie. IPN BU 0248/191 (55598/II). Akta kontrolne wykroczenia, wytworzone w związku z prowadzonym przez WUSW w Płocku postępowaniem karno-administracyjnym w sprawie umieszczenia napisów i symboli o charakterze antypaństwowym na budynkach użyteczności publicznej miasta Płocka. Jednym z dwóch sprawców wykroczenia był Robert Kalota, zatrzymany przez funkcjonariuszy ZOMO w Płocku w nocy z 15/ w trakcie wykonywania napisów na elewacji budynków. Podczas przesłuchania, przeprowadzonego w dniu Robert Kalota odmawiał odpowiedzi na zadawane pytania. Akta prowdzonego postępowania w dniu zostały przekazane wraz z wnioskiem o ukaranie do Kolegium Rejonowego ds. wykroczeń przy Prezydencie Miasta Płocka w celu dalszego prowadzenia sprawy. Na posiedzeniu Kolegium, które odbyło się Robert Kalota został uznany winnym wykroczenia, mającego na celu wywołanie niepokoju publicznego lub rozruchów poprzez umieszczanie antypaństwowych haseł na elewacji blisko 10 budynków użyteczności publicznej, w wyniku czego został ukarany grzywną w kwocie 50 tys. zł oraz obciążony kosztami przywrócenia elewacji budynków do stanu pierwotnego. Orzeczenie wydane przez Kolegium w powyższej sprawie miało być również podane do publicznej wiadomości. Ponadto w trakcie późniejszej rozprawy rewizyjnej z dnia ww. orzeczenie zostało utrzymane w mocy. IPN BU 02944/128 (159/III). Materiały postępowania karno-administracyjnego prowadzonego przez WUSW w Płocku, w związku ze sprawą o wykroczenie. Powyższą sprawę wszczęto wobec uczestników i zarazem współorganizatorów kontrpochodu, który odbył sie w dniu na ulicach miasta Płocka w okolicy kościoła pw. św. Stanisława Kostki. W pochodzie wzięło udział blisko 100 osób, które niosąc transparenty, podnosiły okrzyki z antypaństwowymi hasłami. Jednym z kilku najaktywniejszych uczestników manifestacji był Robert Kalota, zatrzymany przez funkcjonariuszy MO i przewieziony w celu złożenia wyjaśnień do siedziby płockiego WUSW. Podczas przesłuchania, przeprowadzonego jeszcze tego samego dnia przez funkcjonariuszy WUSW, ww. odmówił składania zeznań. W dniu akta prowadzonego postępowania zostały przesłane wraz z wnioskiem o ukaranie Roberta Kaloty oraz pozostałych zatrzymanych uczestników manifestacji do Kolegium rejonowego ds. wykroczeń przy Prezydencie Miasta Płocka, w celu dalszego prowadzenia sprawy. Na posiedzeniu kolegium, które odbyło się Robert Kalota został uznany winnym zarzucanego wykroczenia, polegającego na podejmowaniu działań w celu wywołania rozruchów poprzez udział w tzw. kontrpochodzie, w którym wykrzykiwano antypaństwowe hasła i niesiono transparenty o złowrogiej treści i za ww. wykroczenie został ukarany grzywną w kwocie 40 tys. zł oraz obciążony kosztami postępowania sądowego w wysokości 1500 zł. Orzeczenie wydane w powyższej sprawie, pomimo złożonego odwołania zostało utrzymane w mocy w wyniku rozprawy rewizyjnej z dnia IPN BU 02944/167 (198/III). Akta paszportowe dot. Roberta Kaloty, zawierające wnioski o uzyskanie paszportu w celu wyjazdu za granicę. Ww. podejmował kilkukrotne próby uzyskania paszportu na wyjazd kolejno do Australii, dwukrotnie do Francji, a następnie do Berlina Zachodniego. Jednak z powodu dwukrotnego ukarania Roberta Kaloty przez Kolegium ds. wykroczeń w Płocku, z powodu jego działalności w strukturach podziemnej "Solidarności", zastosowano wobec Roberta Kaloty zastrzeżenie wyjazdu za granicę - Z-I-269/83 na okres od Kolejne postanowienie o zastrzeżeniu wyjazdów wydano w dniu (Z-222/88/EAPL/A) na okres od które odwołano w dniu IPN BU Pf 1056/34 (EAPL 034163). Zbiór rewizji nadzwyczajnych wniesionych przez Prokuratora Generalnego do Sądu Najwyższego w Warszawie, zarejestrowanych w repertoriach Wydziału Rewizji Nadzwyczajnych, prowadzony pod nazwą "Stan wojenny". Powyższe dokumenty stanowią rewizje wniesione w sprawach dot. osób represjonowanych z powodów politycznych, jaką było również postępowanie karne, w którym Robert Kalota i szereg innych osób ze środowiska podziemnej "Solidarności" Regionu Płock, zostali aresztowani i oskarżeni o wrogą państwu działalność, polegającą na kolportażu nielegalnej prasy i ulotek. Ww. rewizja, datowana na miała na celu uchylenie postanowienia Sądu Rejonowego w Płocku z dnia 24 i i umorzenie postępowania karnego w trybie pkt. 1 IPN BU 725/7 (630/93).
Rawicz, ul. 17 Stycznia 28 mur zakładu karnego. Tablica pamiątkowa mosiężna odlewana, patynowana o wymiarach 1000x600mm. Odsłonięcie 08 maja 2018 r. Napis na tablicy: „W hołdzie ofiarom niemieckiego narodowego socjalizmu - pomordowanym i zamęczonym w tym więzieniu w latach 1939 - 1945 - Polakom i Żydom.
W Płocku mamy różne miejsca pamięci narodowej. Jedne są znane, często odwiedzane, a o niektórych niemal nikt nie wie. Takim stosunkowo mało znanym miejscem, odwiedzanym jedynie przy okazji rocznic, jest Bratnia Mogiła, miejsce pochówku około 100 mieszkańców miasta biorących udział w Obronie Płocka w 1920 roku. Kto wie, gdzie się ona znajduje? No właśnie mało kto wie, a jeszcze mniej ludzi odwiedza to miejsce. Przed rokiem płoccy harcerze z Hufca ZHP Płock im. Obrońców Płocka 1920 roku, z okazji 101. rocznicy obrony Płocka przed bolszewikami oraz 100 rocznicy odznaczenia Płocka i jego mieszkańców Krzyżem Walecznych przygotowali ciekawy program. Jednym z wydarzeń, 17 sierpnia był zorganizowany przez harcerzy uroczysty Capstrzyk przy Bratniej Mogile na ul. Targowej, gdzie wspólnie z mieszkańcami miasta, oddany został hołd bohaterom. Zdaniem naszego czytelnika w tym roku dotarcie do Bratniej Mogiły będzie wręcz niemożliwe, albo bardzo utrudnione. – 19 listopada 1934 roku, kiedy wybudowana została linia kolejowa do Sierpca, Bratnia Mogiła została niejako oddzielona torami od miasta. W ostatnich latach dostęp do tego miejsca, do którego kierował nas znak „Miejsce Pamięci Narodowej”, prowadził betonowymi płytami od Targowej. Postanowiłem tam dotrzeć, niestety znak skierował mnie na metalowy plot, odgradzający jakąś budowę. Nie ma żadnej możliwości, by wjechać tam, choćby rowerem. Owszem jest droga piesza, ale bardzo utrudniona, bo wysoką kładką nad torami na dworcu kolejowym. Jeśli ktoś nie wie, w którym miejscu jest Bratnia Mogiła, to raczej tam nie trafi. A ja pamiętam czasy, gdy można było tam dojechać nawet samochodem, przywieźć kwiaty, znicze. Odbywały się tam rajdy, ludzie chodzili na spacery oddawać hołd poległym – tłumaczy. W 1920 roku, podczas Obrony Płocka zginęło bohaterską śmiercią około 300 płocczan. Większość z nich została pochowana na Cmentarzu Garnizonowym, około 100 osób leży w Bratniej Mogile. Więcej, w tym komentarz do sprawy Urzędu Miasta Płocka, w kolejnym wydaniu Tygodnika Płockiego. Jol. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za komentarze Internautów do artykułu: Nie tak powinno się dbać o dojazd do płockich miejsc pamięci... Bratnia Mogiła prawie niedostępna?. Jeżeli uważasz, że komentarz powinien zostać usunięty, zgłoś go za pomocą linku "zgłoś".
HxJPOry.
  • aocnvt3fpt.pages.dev/14
  • aocnvt3fpt.pages.dev/4
  • aocnvt3fpt.pages.dev/51
  • aocnvt3fpt.pages.dev/55
  • aocnvt3fpt.pages.dev/3
  • aocnvt3fpt.pages.dev/19
  • aocnvt3fpt.pages.dev/18
  • aocnvt3fpt.pages.dev/75

    • miejsca pamięci narodowej w płocku